– Вожык, дзе твая хаціна?
Дзе прытулішся ў мароз?
Ён, калючы, як шыпшына,
На іголках лісце нёс.
– Хатка-норка пад хваінай,
Там радзіўся, там узрос.
– А што будзеш есці, вожык?
У адказ запыхкаў ён:
– Лягу спаць я ў цёплы ложак –
Буду спаць да весніх дзён!

• ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-лодачкі
• ніл-гілевіч/грамадзянская-і-медытатыўная-лірыка-ніла
• ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-родныя-дзеці-гдз
• ніл-гілевіч
• ніл-гілевіч/матывы-і-вобразы-паэзіі-ніла-гілевіча