Яшчэ снягоў не выкіпела пена,
Вятры ільдзінак зорных не змялі,
А ўжо бруіцца па бярэзін венах
Прыглушаная музыка зямлі.

Шпурнуўшы ў сінь праменне-камертоны,
Гарыць агнём няўрымсным дырыжор.
Яшчэ часіна – пяруноў трамбоны
Удараць марш вясновы з рэ-мажор.

Лясы спрасоння зашумяць: “Дзе лісце?”
Зямля нап’ецца сонца і вады.
Паймчацца рэчкі ў эстафэтны высціг,
У белай радасці закружацца сады…

19. II. 1963

• міхась-кавыль/міхась-кавыль-санет
• міхась-кавыль
• міхась-кавыль/жыццёвы-і-творчы-шлях-міхася-кавыля
• міхась-кавыль/міхась-кавыль-просьба
• міхась-кавыль/міхась-кавыль-сібір