Напэўна, нашым песням лёс падараваў
Вітальную, сваю няўрымслівую сілу,
Настоеную на цяністым шуме траў,
На водары малін, крушын і жывасілу.

Таму няма патрэбы ў звон набатны біць,
Калі пасля грымот і навальніц прадвесніх
Пабачыце ўзарваны брук ля камяніц
Жывымі, маладымі парасткамі песні.

1965

• максім-танк/ідэйны-змест-паэмы-максіма-танка-люцыян
• максім-танк/матывы-і-вобразы-паэзіі-максіма-танка
• максім-танк
• максім-танк/давераснёўская-творчасць-максіма-танка
• максім-танк/жыццё-і-творчасць-максіма-танка