Напэўна, нашым песням лёс падараваў
Вітальную, сваю няўрымслівую сілу,
Настоеную на цяністым шуме траў,
На водары малін, крушын і жывасілу.

Таму няма патрэбы ў звон набатны біць,
Калі пасля грымот і навальніц прадвесніх
Пабачыце ўзарваны брук ля камяніц
Жывымі, маладымі парасткамі песні.

1965

• Максім Танк — Люцыян Таполя. Ідэйны змест
• Матывы і вобразы паэзіі Максіма Танка
• Біяграфія Максіма Танка
• Давераснёўская творчасць Максіма Танка
• Жыццё і творчасць Максіма Танка