Вечар за пазухай поўню трымае,
Паказваць скалелай зямлі не хоча.
Па дрогкіх рэйках бягуць трамваі,
У цемры гараць электрычныя вочы.

Снег на зямлю баіцца ўпасці.
Пад сінім ільдом халадзее планета.
Шчасця няма. Ёсць сум аб шчасці.
Хопіць і гэтага для паэта.

• максім-багдановіч/не-кувай-ты-шэрая-зязюля
• пімен-панчанка/пімен-панчанка-прысніўся-сон
• элегія
• аркадзь-куляшоў/аркадзь-куляшоў-элегія
• максім-танк/максім-танк-ой-не-гніце-ветры