Зноў заявіліся гракі.
Ад іх чарод чарнее поле.
Знікаюць мігам чарвякі
У іх галодным цёмным горле.

Грак не пяюн, і ўсё ж скажу:
Люблю яго за клопат весні,
За хлебаробскую душу…
А будзе хлеб – і будуць песні.

• Мікола Чарняўскі — Грак-будаўнік
• першыя-крокі
• Віктар Гардзей — Ходзіць грак, як аграном
• грак
• прыблудны-грак