Дамоў – на масточак калінавы
рванеш – гатовы ізноў
падняцца, бадай, па-буслінаму
клякочучы песні з палёў.

Дамоў – гэта сэрцам да сэрца.
Дабрыдзень, мая маладосць!
Душой акрыяць, адагрэцца
і словам сагрэць кагось.

Тут хлеба акраец, як мёд.
Падушка, як пух лебядзіны.
Бацькі.
I магілы.
I род.
Зямлі сваёй подых глыбінны.

• ларыса-геніюш/ларыса-геніюш-зіма-мароз-кусаецца
• ларыса-геніюш/ларыса-геніюш-аблокі
• ларыса-геніюш/ларыса-геніюш-зіма
• ларыса-геніюш/ларыса-геніюш-вясковы-дом
• ларыса-геніюш/творчасць-ларысы-геніюш