Пайшла Юлька на лужок,
Бачыць – коціцца клубок.
Коціцца дарожкаю
І трапеча ножкамі.
Вой, клубок пішчыць, пішчыць,
Вочкамі блішчыць, блішчыць –
Цюцік малы коціцца,
Мабыць, гамаць хочацца.
Юлька цюціка ўзяла
І дахаты прынясла.
Стаў ён вельмі жвавенькі,
Бравенькі, рухавенькі.
Бо паіла малачком,
Выцірала фартушком.
Як жа зваць ёй цюціка?
І назвала Люцікам.
Грэйся, грэйся, цюцік мой,
Грэйся, грэйся, Люцік мой.
Вось табе падушачка,
Ляж ты, мая птушачка.

• Змітрок Бядуля — Велікодныя яйкі
• Змітрок Бядуля — Нібы рупны араты
• Змітрок Бядуля — На каляды к сыну
• Змітрок Бядуля — Маці
• Біяграфія Змітрака Бядулі