творы:еўдакія-лось:еўдакія-лось-мінулагодні-ліст
Гэта старая версія дакумента!
Еўдакія Лось — Мінулагодні ліст
Завіс на тоненькай галінцы
Сухі, пажоўклы, нежывы…
А ўжо не спіцца ручаінцы
Пад небам цёплым, паравым.
А ўжо, на радасць вербалозу,
Вясенні дожджык зашаптаў…
І льюцца кроплі, быццам слёзы,
Па твары зморшчаным ліста.
А для галінкі дожджык чулы –
Чаканай свежасці прыліў:
Карыцу бляскам пацягнула,
Пупышкі лопацца пайшлі.
Сама, як ранне, маладая,
Адзеўшы новыя лісты,
Яна, відаць, не прыгадае,
Што з ёй гібеў у сцюжу ты.
Падобныя старонкі
- еўдакія-лось/жыццёвы-і-творчы-шлях-еўдакіі-лось
- еўдакія-лось/еўдакія-лось-зайчык-выхваляйчык
- еўдакія-лось/еўдакія-лось-казка-пра-ласку
- еўдакія-лось/еўдакія-лось-уцякач
- еўдакія-лось/еўдакія-лось-маці
творы/еўдакія-лось/еўдакія-лось-мінулагодні-ліст.1755861098.txt.gz · Апошнія змены: 2025/08/22 11:11 — 127.0.0.1