Квецень асыпала вішня на росны гарод.
Певень заспаны ўзляцеў на паркан зухавата.
I над калодзежам рыпнуў стары калаўрот…
Гэта няспешна ступіла на вуліцу свята.

Зводдаль глядзяць вераб’і на памыты парог.
Ластаўка хоча бліжэй да акна прымасціцца.
Дыхае ў печы салодкі пшанічны пірог.
Пахнуць аерам пад ходнікам чыстым масніцы.

Дрэмлецца мірна на лаўцы рудому катку.
З-пад ручнікоў абразы узіраюцца строга.
Хата падмецена.
Венік прыткнуўся ў кутку.
Цёпла і ўтульна,
Нібыта за пазухай Бога.

1996

• незабыўнае
• Андрэй Федарэнка — Вёска
• Змітрок Бядуля — Раніца ў вёсцы
• Ларыса Геніюш — Вясковы дом
• Беларуская вёска ў часы калектывізацыі ў рамане Івана Мележа "Людзі на балоце"