На поле лёг асенні роздум,
Смуга – на лес, лісток – на гаць.
Нам птушкі давяраюць гнёзды,
Калі ў субтропікі ляцяць.

Ляцяць над лугам і над нівай.
Ляцяць за шэры край нябёс.
I мы жадаем ім: «Шчасліва!»
I нам баліць птушыны лёс.

Крычаць над борам і над гаем.
Крычаць у скрусе і жальбе.
Калі мы гнёзды зберагаем,
То зберагаем і сябе.

Ляціце, мілыя, ляціце!
Пакуль давер ёсць на зямлі,
Жаўрук зазвоніць у блакіце
I зноў пратрубяць жураўлі.

• янка-брыль/птушкі-i-гнёзды-гнёзды-за-дымам-аповесць
• птушкі-шчасця
• янка-брыль/птушкі-i-гнёзды-сцюдзёны-вырай-аповесць-
• янка-брыль/увесь-свет-адзін-дом-па-раману-янкі-брыл
• янка-брыль/раман-янкі-брыля-птушкі-і-гнёзды-вобраз-