Белыя бярозы
Спалі на узлеску,
А сваю галоўку
Узняла пралеска.

Тоненькую ножку
З-пад пярыны белай
На зямлю пралеска
Ставіла нясмела.

А снягі наўкола –
Ні канца, ні краю.
Страшна стала кветцы:
– Я адна – жывая!

Кажа зверху сонца:
– Зорачка лясная,
З новым нараджэннем
Я цябе вітаю!

Белыя бярозы
Разам зашапталі:
– Мы цябе, пралеска,
Ўсю зіму чакалі.

І старая елка
Голасна ўздыхнула:
– Вясна надыходзіць,
А зіма мінула.

• першы-снег
• казімір-камейша/казімір-камейша-першы-снег
• якуб-колас/якуб-колас-першы-снег
• першы-снег-3700
• юрась-свірка/юрась-свірка-з-першым-снегам