Дарагія бясконца мясціны,
Ваш убор быў заўсёды такі:
Чырванеюць маністы рабіны,
Белы статак бяроз ля ракі.

Ўсё гаворыць тут роднаю мовай:
Ад вясенніх грымот да бароў,
Ад азёр і шумлівай дубровы
Да асенняй журбы журавоў.

Да якое ж крыніцы прыпасці?
У якія азёры глядзець?
Мне пра вашае добрае шчасце
Свае шчырыя песні прапець!

• скарбы-нашай-радзімы
• алесь-бачыла/алесь-бачыла-радзіма-мая-дарагая
• янка-купала/тэма-народнага-жыцця-і-любоў-да-радзімы-
• алесь-разанаў/алесь-разанаў-радзіма
• ганарымся-бацькаўшчынай