творы:артур-вольскі:артур-вольскі-насарог
Гэта старая версія дакумента!
Артур Вольскі — Насарог
Ён завецца –
насарог,
бо на носе
носіць рог.
Я смяюся:
– Вось дзівак!
Хіба носяць рогі так?
Раю шчыра
я табе:
не на носе –
на ілбе
не адзін,
а два насі,
як алені,
як ласі…
Глянуў ён
улева,
ўправа:
– А табе якая справа?
Калі скіну
з носа рог,
дык які я
насарог!..
І ўзлаваўся.
І засоп.
Каб не краты –
што было б!
Падобныя старонкі
- віталь-вольскі
- артур-вольскі
творы/артур-вольскі/артур-вольскі-насарог.1755963696.txt.gz · Апошнія змены: 2025/08/23 15:41 — vedybeadmin