Кажа тата неяк:
– Сынку! Я купіў табе машынку.
Сын жа зморшчыўся, сапе:
– Лепш купіў бы ты сабе,
Ды не цацку – так, як сыну,
А сапраўдную машыну.
Пакатаў бы ты мяне,
А то возіш на спіне.
Тата вельмі засмуціўся:
Рана сын заганарыўся,
Хоць не сеяў, не араў…
Бацька сыну так сказаў:
– Каб не рос ты пестунком,
Варта больш хадзіць пяшком.

• еўдакія-лось/еўдакія-лось-памяці-бацькі
• артур-вольскі/артур-вольскі-татаў-родны-куток
• васіль-жуковіч/васіль-жуковіч-дзе-прывітанне
• мікола-гіль/мікола-гіль-чаго-смяяўся-кот-васька
• мікола-гіль/мікола-гіль-татава-аўтаручка