Палім мы маршанскую махорку,
Бачым мы Дняпроўскую граду.
Будзе сёння бой. На тым узгорку,
Можа, я таксама упаду.

Будуць травы над курганам. Будуць
Адлятаць у вырай жураўлі.
Нас, напэўна, ў свеце не забудуць,
Ўспомняць, што на свеце мы жылі.

…Я гляджу на даўняе курганне,
На траву, на рыжых мурашоў.
Ведайце: калі мяне не стане –
Я ў сваю дывізію пайшоў.

1966

• аляксей-пысін/аляксей-пысін-забыта-многае-ў-жыцці
• аляксей-пысін/аляксей-пысін-домскі-арган
• аляксей-пысін/творчасць-аляксея-пысіна
• аляксей-пысін/аляксей-пысін-пісьмо-птушак
• аляксей-пысін/аляксей-пысін-туман