Ветрэ, ветрэ вольны,
Стой, зрабі паслугу!
Буду спосаб меці,
Аддзякую другу.

Злётай, лёгкі, борзда
Ў край, адкуль я родам, −
Бацьку, матку ўбачыш,
Мілую заходам;

Ўбачыш гэнам, ворле,
Ў краю тым – старонцы:
Брат мой беларусін
Гібее без слонца.

Ім усім паклонам
Нізкім ты скланіся,
Хай жывуць, красуюць…
А потым вярніся.

Гэта скажаш, браце,
Мне, што там убачыў.
Буду спосаб меці,
Паглядзіш, аддзячу!

1909

• алесь-гарун/алесь-гарун-мае-думкі
• алесь-гарун/алесь-гарун-восень
• алесь-гарун/алесь-гарун-брацця-досыць-цярпець-нам-і-
• алесь-гарун/алесь-гарун-начныя-думкі
• алесь-гарун/алесь-гарун-у-чатырохлецце-нашае-нівы