Пісьменства

Гэтая старонка толькі для чытання. Вы можаце паглядзець яе зыходны тэкст, але не можаце яго змяніць. Паведаміце адміністратару, калі лічыце, што гэта няправільна.
~~META:
title = Алена Васілевіч — Маміна свята
&keywords = мама, сястра, мінулым, годзе, вышывала, коціка, малюнак, голуба, сцірала, малявала, зімовага, сумкі, малюнка
&abstract = Апавяданне Алены Васілевіч "Маміна свята"
&iftrue = nan
~~

====== Алена Васілевіч — Маміна свята ======
**1**

Цэлы тыдзень мы з сястрой думалі. Вырашалі, які падарунак зрабіць маме ў дзень Восьмага сакавіка.\\
Сястра сказала:\\
– Я вышыю маме сурвэтку. На ёй коцік хлебча з талеркі малако.\\
– Але ж у мінулым годзе ты вышывала маме коціка.\\
– Не, у мінулым годзе я вышывала зайчыка, – сказала яна. А потым падумала і зноў звярнулася да мяне:\\
– Ведаеш, я ўжо не буду вышываць коціка. Я перадумала. Падару маме малюнак.\\
– Малюнак?! – я аж падскочыў ад нечаканасці. Як гэта я сам не здагадаўся? Мама так любіць, калі мы малюем або чытаем добрыя кніжкі…\\
– Я намалюю маме птушку! Голуба! – паведаміла сястра з іншага пакоя. Яна ўжо раскладвала на стале паперу. І рыхтавала ваду для фарбаў.\\
Праз адчыненыя дзверы я бачыў, як сястра сядзела, высунуўшы кончык языка. Яна старанна нешта сцірала, потым малявала пэндзлікам. А потым зноў сцірала і зноў малявала. Яна расчырванелася і аж спацела – так старалася.\\


**2**

Я таксама стараўся… Я вырашыў намаляваць карціну зімовага лесу. І так захапіўся, што не заўважыў, як падышла сястра. Яна размахвала сваім гатовым малюнкам у паветры, сушачы яго.\\
– Ты ўжо хутка скончыш? – запытала ў мяне сястра.\\
– Хутка, – няпэўна адказаў я. А сам усё падмалёўваў і падмалёўваў…\\
Назаўтра я і сястра сустрэлі сваю маму яшчэ на парозе. Мы тут жа ўзялі ў яе з рук цяжкія сумкі. Дапамаглі ёй распрануцца. І ўрачыста павялі да нашых малюнкаў – Натчынага голуба і майго зімовага лесу.\\
– Ого! – Мама здзіўлена спынілася за некалькі крокаў ад нашых малюнкаў. – Ого! – паўтарыла яна.\\
– Віншую цябе са святам, мамачка, – прамовіла Натка.\\
– І я віншую цябе… – услед за сястрой паўтарыў і я.\\
– Дзякуй, дзякуй, мае залатыя мастакі! – пацалавала па чарзе Натку і мяне мама.\\
Яна хуценька адвярнулася да сваёй цяжкай сумкі. Дастала адтуль дзве каробкі цукерак. І дала іх нам – Натцы і мне.\\
Усе былі задаволены: і мы, і мама.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/казімір-камейша/казімір-камейша-сакавік]]
  * [[творы/васіль-вітка/васіль-вітка-свята-настаўніцы]]
  * [[творы/мікола-чарняўскі/мікола-чарняўскі-ёлка]]
  * [[творы/юрась-свірка/юрась-свірка-свята]]
  * [[творы/васіль-жуковіч/васіль-жуковіч-цудоўныя-святы]]