творы:авяр-ян-дзеружынскі:авяр-ян-дзеружынскі-дзяцел-стук-дзяцел-г
Авяр’ян Дзеружынскі — Дзяцел – стук, дзяцел – грук
к ляціць па лесе ён,
Дрэвы б’юць яму паклон –
Сябруком завуць сваім,
Добрым доктарам лясным.
Нішчыць дзюбкай ён сваёй
Караедаў пад карой.
Дзяцел – стук, дзяцел – грук,
Аглядае кожны сук.
Падобныя старонкі
творы/авяр-ян-дзеружынскі/авяр-ян-дзеружынскі-дзяцел-стук-дзяцел-г.txt · Апошнія змены: 2025/08/23 16:03 — vedybeadmin