патрэб людзей,
З патрэб жыцця,
Станок надзвычай просты –
Кросны,
А фабрыка –
Яго працяг.
Маленькі малаток –
У молат,
У прэс магутны
Перарос,
Завод узняўся,
Быццам волат,
Увышыню,
Аж да нябёс.

Усё даступна
Чалавеку,
Яму скараецца
Прастор.
Аб крылах
Марачы спрадвеку,
Ён узляцеў
Да самых зор…
Палёт у космас –
Не дзівосы,
Не мара нейкая
Ці сон.
А пачалося ўсё
З рамёстваў
У глыбіні
Сівых часоў.

• Васіль Зуёнак — Пакуль у неба б’юць пад’ёмы...
• Артур Вольскі — Сталяры
• на-заводзе
• праца-тваіх-рук
• Авяр’ян Дзеружынскі — Той, хто працуе...