Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- слоўнік:аповед [2025/08/22 10:44] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ слоўнік:аповед [2025/08/23 14:03] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 7: / Радок 7: @@
 ====== Аповед ======
-**Аповед** — аўтарскае маўленне, увасобленае ва ўсім тэксце эпічнага твора (рамана, аповесці, апавядання і г. д.), за выключэннем простай мовы персанажаў. У аповед уваходзяць адлюстраванне падзей і ўчынкаў, апісанні ( від аповеда, у якім малюецца партрэт, пейзаж, інтэр'ер і г. д.), разважанні (персанажаў і самога аўтара), няўласна-прамое маўленне герояў (гл. унутраны маналог). Аповед можа весціся ад першай або трэцяй асобы. У адпаведнасці з гэтым суб'ект аповеду — апавядач — можа збліжацца з аўтарам, непасрэдна выяўляць яго думкі, адносіны да таго, пра што апавядаецца, ці дыстанцыравацца ад яго, выступаць у ролі своеасаблівага персанажа твора, ад імя якога і вядзецца аповед (накшталт "пасечніка Рудога Панько" з "Вечаров на хутаре у Диканьки" М. Гогаля). Характар аповеду залежыць не толькі ад самога пісьменніка, але і ад традыцый літаратурнага метаду. Так, [[slounik>сентыменталізм|сентыменталізм]] і рамантызм надаваў аповеду выразна суб'ектыўны пачатак. Што да рэалізму, то тут аўтарскі суб'ектыўны пачатак усё больш выцясняецца і замяняецца суб'ектыўнасцю персанажаў.
+**Аповед** — аўтарскае маўленне, увасобленае ва ўсім тэксце эпічнага твора (рамана, аповесці, апавядання і г. д.), за выключэннем простай мовы персанажаў. У аповед уваходзяць адлюстраванне падзей і ўчынкаў, апісанні ( від аповеда, у якім малюецца партрэт, пейзаж, інтэр'ер і г. д.), разважанні (персанажаў і самога аўтара), няўласна-прамое маўленне герояў (гл. унутраны маналог). Аповед можа весціся ад першай або трэцяй асобы. У адпаведнасці з гэтым суб'ект аповеду — апавядач — можа збліжацца з аўтарам, непасрэдна выяўляць яго думкі, адносіны да таго, пра што апавядаецца, ці дыстанцыравацца ад яго, выступаць у ролі своеасаблівага персанажа твора, ад імя якога і вядзецца аповед (накшталт "пасечніка Рудога Панько" з "Вечаров на хутаре у Диканьки" М. Гогаля). Характар аповеду залежыць не толькі ад самога пісьменніка, але і ад традыцый літаратурнага метаду. Так, [[слоўнік/сентыменталізм|сентыменталізм]] і рамантызм надаваў аповеду выразна суб'ектыўны пачатак. Што да рэалізму, то тут аўтарскі суб'ектыўны пачатак усё больш выцясняецца і замяняецца суб'ектыўнасцю персанажаў.