Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- аналіз-і-крытыка:тэма-кахання-ў-беларускай-літаратуры [2025/08/22 11:14] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ аналіз-і-крытыка:тэма-кахання-ў-беларускай-літаратуры [2025/08/23 15:40] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 8: / Радок 8: @@
 ====== Тэма кахання ў беларускай літаратуры ======
 Тэма кахання – усеабдымная. Каханне ўслаўлялі і ўслаўляюць пісьменнікі ўсіх часоў і народаў. Гэта своеасаблівы вечны гімн, які ўзвышае чалавека і робіць высакародным. Гэта крыніца радасці і лепшых імкненняў чалавека, пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, яе хараства, прывабнасці, душэўнай чысціні. Пройдземся і мы па старонках твораў, асвечаных пачуццём радасці і трывогі, веры і нявер’я, упэўненасці і безнадзейнасці, шчырасці і горычы.\\
-У беларускай літаратуры нямала твораў, героі якіх, праходзячы праз цяжкія выпрабаванні, захавалі на ўсё жыццё першае нясмелае юнацкае пачуццё. Хіба не можа кранаць лёс Ядвісі і Лабановіча з трылогіі "На ростанях" Я. Коласа, Ганны і Васіля з "Палескай хронікі" І. Мележа, Марысі і Каліноўскага з паэмы "[[bellit>аркадзь-куляшоў/аркадзь-куляшоў-xамуціус|Хамуціус]]" А. Куляшова, Сашы і Пятра з "Трывожнага шчасця" І. Шамякіна?\\
+У беларускай літаратуры нямала твораў, героі якіх, праходзячы праз цяжкія выпрабаванні, захавалі на ўсё жыццё першае нясмелае юнацкае пачуццё. Хіба не можа кранаць лёс Ядвісі і Лабановіча з трылогіі "На ростанях" Я. Коласа, Ганны і Васіля з "Палескай хронікі" І. Мележа, Марысі і Каліноўскага з паэмы "[[творы/аркадзь-куляшоў/аркадзь-куляшоў-xамуціус|Хамуціус]]" А. Куляшова, Сашы і Пятра з "Трывожнага шчасця" І. Шамякіна?\\
 Увасабленнем прыгажосці, загадкавай таямніцай з’яўляецца Ядвіся з коласаўскай трылогіі "На ростанях". Яна азарыла жыццё Лабановіча, кранула яго сэрца не спазнаным дасюль пачуццём кахання. На жаль, шляхі "найлепшай, найпрыгажэйшай казкі Палесся" і Лабановіча разыходзяцца. Для героя трылогіі казка знікла, знікла таямніца, і, блукаючы па шырокіх прасторах жыцця, ён згубіў сваё першае каханне, сваё шчасце.\\
 Няспраўджанае каханне і ў гераіні "Палескай хронікі" І. Мележа. Рэдкая прыгажуня, прывабная і сціплая дзяўчына з чулай душой, яна пяшчотна, горача і самааддана пакахала Васіля. Васіль таксама пакахаў Ганну. Здавалася, шчасце будзе бясконцым. Але ў жыцці ўсё склалася інакш. Першае каханне, трапяткое і нясмелае пачуццё, абразіў Васіль. Паверыўшы ў брыдкія плёткі, ён растаптаў усё тое прыгожае, што існавала паміж імі. І Ганна, абражаная і пакрыўджаная, насуперак свайму жаданню выходзіць замуж за Яўхіма, спадзеючыся на спрадвечнае "сцерпіцца – злюбіцца". Але не злюбілася і не сцярпелася... Васіль жа, згубіўшы сваю радасць, сваю прыгожую "рабіну", ажаніўся з багатай Маняй. Не склаўся лёс у Васіля з Ганнай, скончылася цудоўная песня кахання. Але яна ўсё жыццё будзе трывожыць іх сэрцы, шчымліва нагадваючы шчаслівыя і непаўторныя дні маладосці.\\
 Маладыя, закаханыя адзін у аднаго Саша Траянава і Пятро Шапятовіч з’яўляюцца галоўнымі героямі пенталогіі І. Шамякіна "Трывожнае шчасце". Яны праходзяць праз цяжкія выпрабаванні (падполле, фронт, партызанская барацьба, аднаўленчы перыяд) і не страчваюць велічнага, чыстага і глыбокага пачуцця, якое вытрымала суровы жыццёвы экзамен.\\
 Тэма кахання займае значнае месца ў творчасці М. Багдановіча, Я. Купалы, Я. Коласа, П. Броўкі, А. Куляшова, М. Танка, У. Караткевіча, Г. Бураўкіна, Я. Янішчыц, Р. Баравіковай і многіх іншых пісьменнікаў. Кожны з іх, раскрываючы глыбіню цудоўных чалавечых пачуццяў, услаўляе, абагаўляе сваю адзіную і непаўторную: М. Багдановіч – Вераніку, Я. Купала – Паўлінку, А. Куляшоў – Алесю.\\
-Сімвалам кахання ў рамансе М. Багдановіча "[[bellit>максім-багдановіч/максім-багдановіч-раманс|Зорка Венера]]" становіцца самая яркая зорка на небасхіле – Венера. Герой твора засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ўсё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:
+Сімвалам кахання ў рамансе М. Багдановіча "[[творы/максім-багдановіч/максім-багдановіч-раманс|Зорка Венера]]" становіцца самая яркая зорка на небасхіле – Венера. Герой твора засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ўсё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:
 Буду ў далёкім краю я нудзіцца,\\
@@ Радок 41: / Радок 41: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[bellit>янка-журба/янка-журба-каханне]]
+  * [[творы/янка-журба/янка-журба-каханне]]
-  * [[bellit>анатоль-грачанікаў/анатоль-грачанікаў-свяці-кахання-чыстая-]]
+  * [[творы/анатоль-грачанікаў/анатоль-грачанікаў-свяці-кахання-чыстая-]]
-  * [[bellit>язэп-пушча/язэп-пушча-яшчэ-ў-юнацкія-гады]]
+  * [[творы/язэп-пушча/язэп-пушча-яшчэ-ў-юнацкія-гады]]
-  * [[bellit>рыгор-крушына/рыгор-крушына-твае-вочы]]
+  * [[творы/рыгор-крушына/рыгор-крушына-твае-вочы]]
-  * [[bellit>эдуард-акулін/эдуард-акулін-трыялет]]
+  * [[творы/эдуард-акулін/эдуард-акулін-трыялет]]