~~META:
title = Уладзімір Юрэвіч — Бярозчыны валёнкі
&keywords = валёнкі, Святланка, тата, снег, бярозка, дзяўчынка, дрэўца, ножкі
&abstract = Чытаць апавяданне Уладзіміра Юрэвіча "Бярозчыны валёнкі"
&iftrue = True
~~

====== Уладзімір Юрэвіч — Бярозчыны валёнкі ======
Насупраць дома, дзе жыве Святланка, за лета вырасла высокая камяніца. Перад ёй на скверыку саджалі ўвосень дрэўцы. Адну бярозку, самую тонкую, адкінулі.\\
– А гэтая не трэба вам? – спытала Святланка.\\
– Бяры яе сабе, калі хочаш, – сказаў вясёлы дзядзька, які са шланга паліваў дрэвы.\\
Святланка прынесла бярозку ў свой двор. Тата якраз быў дома. Дзяўчынка папрасіла яго пасадзіць дрэўца.\\
Тата доўга трымаў тую бярозку, перабіраў пальцамі карэньчыкі і нешта думаў. Потым выкапаў ямку. Святланка прынесла з клумбы чарназёму, пасадзілі дрэўца, палілі.\\
– Можа і прымецца, – сказаў тата. З кожным днём станавілася ўсё халадней і халадней.\\
– А бярозка ўзімку не змерзне? Яна ж голенькая, – трывожылася Святланка.\\
– Чаму голенькая? – не пагаджаўся тата. – На ёй кара. Ёй цёпла.\\
– Можа апрануць яе на зіму? Ухутаць? – не сунімалася дзяўчынка. – На галінкі рукавічкі панадзяваць, а на ножкі – валёнкі?\\
– А дзе ж у бярозкі ножкі? – усміхнуўся тата. – Яе ножкі – карэнне.\\
– Зямля ж халодная.\\
– Гэта для нас з табой халодная, а для бярозкі цёплая. Вось выпадзе снег, укрые, як коўдрай, зямлю, і карэньчыкам стане яшчэ цяплей, а пакуль трэба паліваць бярозку, каб лепш расла.\\
Святланка палівала бярозку і чакала, калі выпадзе снег. Лісточкі даўно апалі. Бярозка выглядала як сірацінка побач з высокімі каштанамі і таполямі. Пра іх Святланка і не думала. Яны ж вялікія, моцныя. А бярозка тоненькая-тоненькая.\\
Прачнулася аднойчы Святланка, а на дварэ бела.\\
– Тата! – закрычала дзяўчынка. – Зіма прыйшла! Глянь, колькі снегу.\\
– Вось цяпер можна і валёнкі для бярозкі зрабіць, – сказаў тата.\\
Ён узяў шырокую рыдлёўку і пачаў падкідаць снег да бярозкі. I Святланка памагала сваім маленькім шуфлікам.\\
Неўзабаве бярозка і сапраўды стаяла як бы ў вялікіх снегавых валёнках. На яе чорных галінках таксама быў пушысты снег. Дакранешся – ён сыплецца, іскрыцца, зіхаціць.\\
Кожны раз, калі выпадаў снег, Святланка брала свой шуфлік і падграбала снег да дрэўца. Бярозчыны валёнкі станавіліся ўсё большыя і цяплейшыя.\\
А ўвесну, калі прыгрэла сонейка, бярозка ўбралася ў зялёнае лісце.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[ibdc.ped>у-купалаўскім-парку]]
  * [[творы/ядвігін-ш/ядвігін-ш-бярозка-гдз]]
  * [[ibdc.ped>з-гісторыі-бярозкі]]
  * [[ibdc.ped>бярозка-3971]]
  * [[творы/іншае/уладзімір-юрэвіч-пацалунак-асы]]