Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:іншае:мікола-арахоўскі-ку-ку [2025/08/22 11:11] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ творы:іншае:мікола-арахоўскі-ку-ку [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 15: / Радок 15: @@
 Вядома з твораў Фёдара Дастаеўскага (і з сусветнай гісторыі) пра суіснаванне паміж сабою комплексаў "маленькага чалавека" і маніі вялікасці. Як часта "недачалавек" імкнецца быць "звышчалавекам"!\\
 Душэўныя згрызоты Вадзіма дапаўняюцца рэўнасцю. Гэта пачуццё, якое Шэкспір у трагедыі "Атэла" называў "пачвараю з зялёнымі вачыма", цалкам выводзіць героя са стану душэўнай раўнавагі. Нечы голас рэгулярна па тэлефоне паведамляе пра акалічнасці здрады Алены, Вадзімавай жонкі, але ўжо ў сярэдзіне дзеяння пачынае здавацца, што гэты голас - гульня хворага ўяўлення самога Вадзіма.\\
-У яго свядомасці ўзнікаюць, вобраз за вобразам, сцэны кахання Алены. Следам за здрадай жонкі, уяўнай або рэальнай (глядач пра гэта так і не даведаецца), у Вадзіма з'яўляецца жаданне помсты. (Згадаем Машэку з паэмы [[litpers>янка-купала-коратка|Янкі Купалы]] "[[bellit>янка-купала/янка-купала-магіла-льва|Магіла льва]]"). Адпомсціць - значыць, рэабілітавацца. І як у большасці людзей, не надзеленых высакароднасцю або велікадушнасцю, яго "помста" закранае лёсы іншых, ні ў чым не вінаватых людзей. Машэка пачаў помсціць усяму свету, не шкадуючы ні беднага, ні нямоглага, ні безабароннага.\\
+У яго свядомасці ўзнікаюць, вобраз за вобразам, сцэны кахання Алены. Следам за здрадай жонкі, уяўнай або рэальнай (глядач пра гэта так і не даведаецца), у Вадзіма з'яўляецца жаданне помсты. (Згадаем Машэку з паэмы [[постаці/янка-купала-коратка|Янкі Купалы]] "[[творы/янка-купала/янка-купала-магіла-льва|Магіла льва]]"). Адпомсціць - значыць, рэабілітавацца. І як у большасці людзей, не надзеленых высакароднасцю або велікадушнасцю, яго "помста" закранае лёсы іншых, ні ў чым не вінаватых людзей. Машэка пачаў помсціць усяму свету, не шкадуючы ні беднага, ні нямоглага, ні безабароннага.\\
 Вадзім вырашае адказаць на здраду здрадай: "вока за вока, зуб за зуб". Выспявае план помсты:\\
 В а д з і м. ...Напіцца калі-небудзь!.. (Пауза.) Другі б зарэзаў і закапаў. Абаіх. А зверху - мохам... (Доўгая паўза Страсянуўшы галавою.) Ідыёт, дадумаўся... (Кароткая паўза.) Сесці ў машыну і паехаць. Вечарам прысунуцца, пехам, а я... а я ў ложку, з цялушкай... Прыгожанькую падчапіць. Так, менавіта падчапіць. Зараз - проста. (Кароткая паўза.) Мне трыццаць пяць толькі. Да таго, прыстойны чалавек, кандыдат навук... а на машыне не напісана, што яна чужая. (Кароткая паўза.) Атрымліваецца. Не хопіць грошай - прадаць што-небудзь, загнаць. (Кароткая паўза.) Шлюбны пярсцёнак. Паболей цынізму, каб беззваротна. (Кароткая паўза.)...\\
@@ Радок 27: / Радок 27: @@
 Разам са з'яўленнем злавесных мутантаў дзеянне драмы пачынае на вачах "ачужацца", набываць рысы фантасмагорыі. "Ачужэнне" закранае не толькі Вадзіма. Яго задушэўныя гутаркі з Аленаю на лавачцы ў скверы перапыняюцца шэсцямі і выкрыкамі нябачнага натоўпу: "Бі камуністаў!", "Бі шпікулянтаў!", "Бі жыдоў!" Малюнак агульнага азвярэння і вар'яцтва дапаўняе з'яўленне птэрадактыляў, чые змрочныя цені праносяцца над горадам, як бы знамянуючы надыход іншай эры ў жыцці цывілізацыі. Эры расчалавечвання, спусташэння, вяртання да першабытнага стану.\\
 Падушкападобны, Супермен ды іншыя - увасабленне змрочных, нізкіх "базавых" чалавечых інстынктаў, якія вырваліся з палону падсвядомасці, не кантралююцца ні сумленнем, ні чалавечай мараллю і таму пагражаюць гібеллю ўсяму разумнаму свету. Найперш яны бяруць у аблогу Вадзіма, яго жонку Ларысу, Алену, яе сябра Косцю, Яўгена Мікалаевіча, незалежна ад таго, ляжыць на іх нейкая віна або не. Для "падушкападобных" не існуе паняцця "віна"; гэтыя будуць знішчаць людзей толькі за тое, што яны людзі...\\
-Драма Міколы Арахоўскага набывае прыкметы філасофскай "[[slounik>драма-абсурду|антыдрамы]]" і антыўтопіі - папярэджвае пра магчымасць дэгуманізацыі, распаду маралі, калі людзі забудуцца на такія простыя грамадскія "рэгулятары", як давер, спагада, разуменне...
+Драма Міколы Арахоўскага набывае прыкметы філасофскай "[[слоўнік/драма-абсурду|антыдрамы]]" і антыўтопіі - папярэджвае пра магчымасць дэгуманізацыі, распаду маралі, калі людзі забудуцца на такія простыя грамадскія "рэгулятары", як давер, спагада, разуменне...