Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:іншае:літаратары-хіх-стагоддзя:паўлюк-багрым [2025/08/22 11:16] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ творы:іншае:літаратары-хіх-стагоддзя:паўлюк-багрым [2025/08/23 16:13] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 9: / Радок 9: @@
 (1812-1891)\\
 \\
-Беларускую літаратуру XIX ст., якая была пазбаўлена друкарскага станка, хочацца параўнаць з затанулай Атлантыдай. Толькі час ад часу маўклівыя халодныя хвалі выкідаюць на бераг яе нешматлікія рэшткі. Гэта або асобныя творы без імён іх аўтараў (унь колькі ў нас ананімных твораў), або, наадварот, імёны без твораў, як, напрыклад, імя легендарнай Эміліі Плятэр, беларускай паэтэсы, паўстанцкага камандзіра 1830-1831 гг., апетага [[litpers>адам-міцкевіч|Адамам Міцкевічам]] у вершы «[[bellit>адам-міцкевіч/адам-міцкевіч-смерць-палкоўніка|Смерць палкоўніка]]», сапраўднай беларускай Жанны д’Арк. Адна такая хваля вынесла на свет Божы і гэта журботнае імя нашай літаратуры — Паўлюк Багрым разам з адным-адзіным яго вершам. Нібы адшліфаваны кавалачак бурштыну, падняў знаходку і, па-сапраўднаму яе ацаніўшы, не даў згубіцца ў бяздоннай Леце разумны беларускі інтэлігент, юрыст, удзельнік паўстання 1830-1831 гг. на Беларусі, ураджэнец Наваградчыны [[bellit>іншае/літаратары-хіх-стагоддзя/ігнат-яцкоўскі|Ігнат Яцкоўскі]], які на чужыне, у далёкай эміграцыі, шчасліва збярог у памяці той шчымлівы Багрымаў верш. Праз чвэрць стагоддзя пасля першага знаёмства з ім, у 1854 г., Яцкоўскі апублікаваў верш у Лондане ў сваёй кнізе ўспамінаў пад назвай «Аповесць з майго часу, або Літоўскія прыгоды», дзе ўпершыню расказаў людзям пра трагічную долю ў самым зародку загубленага самадзяржаўем нашага бясспрэчнага генія.\\
+Беларускую літаратуру XIX ст., якая была пазбаўлена друкарскага станка, хочацца параўнаць з затанулай Атлантыдай. Толькі час ад часу маўклівыя халодныя хвалі выкідаюць на бераг яе нешматлікія рэшткі. Гэта або асобныя творы без імён іх аўтараў (унь колькі ў нас ананімных твораў), або, наадварот, імёны без твораў, як, напрыклад, імя легендарнай Эміліі Плятэр, беларускай паэтэсы, паўстанцкага камандзіра 1830-1831 гг., апетага [[постаці/адам-міцкевіч|Адамам Міцкевічам]] у вершы «[[творы/адам-міцкевіч/адам-міцкевіч-смерць-палкоўніка|Смерць палкоўніка]]», сапраўднай беларускай Жанны д’Арк. Адна такая хваля вынесла на свет Божы і гэта журботнае імя нашай літаратуры — Паўлюк Багрым разам з адным-адзіным яго вершам. Нібы адшліфаваны кавалачак бурштыну, падняў знаходку і, па-сапраўднаму яе ацаніўшы, не даў згубіцца ў бяздоннай Леце разумны беларускі інтэлігент, юрыст, удзельнік паўстання 1830-1831 гг. на Беларусі, ураджэнец Наваградчыны [[творы/іншае/літаратары-хіх-стагоддзя/ігнат-яцкоўскі|Ігнат Яцкоўскі]], які на чужыне, у далёкай эміграцыі, шчасліва збярог у памяці той шчымлівы Багрымаў верш. Праз чвэрць стагоддзя пасля першага знаёмства з ім, у 1854 г., Яцкоўскі апублікаваў верш у Лондане ў сваёй кнізе ўспамінаў пад назвай «Аповесць з майго часу, або Літоўскія прыгоды», дзе ўпершыню расказаў людзям пра трагічную долю ў самым зародку загубленага самадзяржаўем нашага бясспрэчнага генія.\\
-Потым знайшліся і дакументы з архіваў, што пашырылі нашы веды пра паэта. Як вынікае з гэтых матэрыялаў, Паўлюк Багрым нарадзіўся 2 лістапада 1812 г. у мястэчку Крашын Наваградскага павета пад Баранавічамі. Бацька Восіп Багрым рабіў у Крашыне кавалём. Паўлюк вучыўся ў Крашынскай парафіяльнай школе, у ксяндза Магнушэўскага, якому ён прыслугоўваў. У 1828 г. у час бунту крашынцаў супраць свайго гаспадара Станіслава Юрагі, які хацеў запрыгоніць местачкоўцаў, трапіў на допыт і Паўлюк Багрым, у якога выявілі вершы «на простай польскай мове» (г. зн. на беларускай); сярод іх быў, напрыклад, верш [[litpers>ян-баршчэўскі|Яна Баршчэўскага]] «[[bellit>ян-баршчэўскі/ян-баршчэўскі-бунт-хлопаў|Бунт хлопаў]]». На допыце, як успамінае Iгнат Яцкоўскі (ён, відаць, прысутнічаў там як юрыст), Паўлюк Багрым, якога ён памылкова называв Пётрак, «пачаў чытаць свае журботныя [[slounik>элегія|элегіі]]», з якіх засталіся ў памяці аўтара ўспамінаў «толькі некалькі строф». Гэтымі «строфамі» і быў верш «Зайграй, зайграй, хлопча малы...». Тым не менш сёння існуюць меркаванні, што аўтарам верша «Зайграй, зайграй, хлопча малы...» не з’яўляецца Паўлюк Багрым.\\
+Потым знайшліся і дакументы з архіваў, што пашырылі нашы веды пра паэта. Як вынікае з гэтых матэрыялаў, Паўлюк Багрым нарадзіўся 2 лістапада 1812 г. у мястэчку Крашын Наваградскага павета пад Баранавічамі. Бацька Восіп Багрым рабіў у Крашыне кавалём. Паўлюк вучыўся ў Крашынскай парафіяльнай школе, у ксяндза Магнушэўскага, якому ён прыслугоўваў. У 1828 г. у час бунту крашынцаў супраць свайго гаспадара Станіслава Юрагі, які хацеў запрыгоніць местачкоўцаў, трапіў на допыт і Паўлюк Багрым, у якога выявілі вершы «на простай польскай мове» (г. зн. на беларускай); сярод іх быў, напрыклад, верш [[постаці/ян-баршчэўскі|Яна Баршчэўскага]] «[[творы/ян-баршчэўскі/ян-баршчэўскі-бунт-хлопаў|Бунт хлопаў]]». На допыце, як успамінае Iгнат Яцкоўскі (ён, відаць, прысутнічаў там як юрыст), Паўлюк Багрым, якога ён памылкова называв Пётрак, «пачаў чытаць свае журботныя [[слоўнік/элегія|элегіі]]», з якіх засталіся ў памяці аўтара ўспамінаў «толькі некалькі строф». Гэтымі «строфамі» і быў верш «Зайграй, зайграй, хлопча малы...». Тым не менш сёння існуюць меркаванні, што аўтарам верша «Зайграй, зайграй, хлопча малы...» не з’яўляецца Паўлюк Багрым.\\
@@ Радок 21: / Радок 21: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[textcomp>жаўруковая-песня-паўлюка-багрыма]]
+  * [[аналіз-і-крытыка/жаўруковая-песня-паўлюка-багрыма]]