Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:іншае:афанасій-філіповіч [2025/08/22 10:59] – створана - знешняе змена 127.0.0.1
+++ творы:іншае:афанасій-філіповіч [2025/08/23 15:55] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 11: / Радок 11: @@
 A вірлівасць той эпохі у многім была вызначана і абумоўлена здаровай і прагрэсіўнай самой па сабе ідэяй аб'яднання «рымскай» і «рускай» цэркваў — каталіцызму і праваслаўя. Аб'яднанне, якое здзяйснялася фальшыва і гвалтам, бо мела не рэлігійны, a палітычны характар, у выкананні царкоўных палітыканаў і дзяржаўных валюнтарыстаў прывяло ў XVII ст. да катастрафічных вынікаў. Насілле, што зведала праваслаўная царква ад уніяцкіх іерархаў, каталіцкай царквы і каралеўскай улады, выклікала адпаведны адпор праваслаўнага насельніцтва, якое вылучыла са свайго асяроддзя шэраг правадыроў і герояў. Адным з іх і быў пісьменнік і публіцыст, ігумен Сімяонаўскага манастыра ў Брэсце Афанасій Філіловіч.
-Коратка перакажам яго жыццяпіс. Бо калізіі яго жыцця і духоўныя здабыткі ў выніку сталі зместам і матывамі галоўнай працы яго як палеміста, прапаведніка, шчырага патрыёта, нястомнага барацьбіта за адзінства славянскіх народаў і іх волю — зводу публіцыстычных [[slounik>артыкул|артыкулаў]] «Дыяруш» (дзённік).
+Коратка перакажам яго жыццяпіс. Бо калізіі яго жыцця і духоўныя здабыткі ў выніку сталі зместам і матывамі галоўнай працы яго як палеміста, прапаведніка, шчырага патрыёта, нястомнага барацьбіта за адзінства славянскіх народаў і іх волю — зводу публіцыстычных [[слоўнік/артыкул|артыкулаў]] «Дыяруш» (дзённік).
-Атрымаўшы добрую адукацыю, Афанасій Філіповіч змог працаваць настаўнікам «по науках церковно-русских». Падобна таму, як [[litpers>мялецій-сматрыцкі|Мялецій Сматрыцкі]] быў запрошаны хатнім настаўнікам да магната Саламярэцкага, так і канцлер BKЛ Леў Сапега запрасіў Філіповіча настаўнікам для «царэвіча маскоўскага». Сем гадоў Афанасій выкладаў юнаку навукі і наогул выхоўваў яго. Філіповіч перажыў сапраўднае ўзрушэнне, калі даведаўся, што «Дзмітравіч» — чарговы самазванец Ян Луба, якога рыхтавалі аддаць на шыбеніцу замест выкрадзенага сына Марыны Мнішак. Філіповіч быў чалавек шчыры, сумленны, і адкрыццё, што служыў несумленнай справе, з'яўляўся пешкай у цёмных гульнях палітыканаў, што яго веды і пачуцці выкарыстоўваліся дзеля несправядлівасці, прынесла яму душэўныя пакуты. Ён палічыў сябе грэшнікам і вырашыў парваць са свецкім жыццём. У 1627 г. Філіповіч прыняў манаства ў віленскім Святадухавым манастыры. Тут «злые видимые и невидимые духи» часта кроілі яму сэрца. Тут ён быў узведзены ў сан іераманаха і святара, a ў 1633 г. накіраваны намеснікам ігумена ў Дубойскі манастыр бліз Пінска, адкуль хутка перайшоў у Купяцічы. Тут у манастырскай царкве знаходзілася цудатворная ікона Купяціцкай Маці Боскай.
+Атрымаўшы добрую адукацыю, Афанасій Філіповіч змог працаваць настаўнікам «по науках церковно-русских». Падобна таму, як [[постаці/мялецій-сматрыцкі|Мялецій Сматрыцкі]] быў запрошаны хатнім настаўнікам да магната Саламярэцкага, так і канцлер BKЛ Леў Сапега запрасіў Філіповіча настаўнікам для «царэвіча маскоўскага». Сем гадоў Афанасій выкладаў юнаку навукі і наогул выхоўваў яго. Філіповіч перажыў сапраўднае ўзрушэнне, калі даведаўся, што «Дзмітравіч» — чарговы самазванец Ян Луба, якога рыхтавалі аддаць на шыбеніцу замест выкрадзенага сына Марыны Мнішак. Філіповіч быў чалавек шчыры, сумленны, і адкрыццё, што служыў несумленнай справе, з'яўляўся пешкай у цёмных гульнях палітыканаў, што яго веды і пачуцці выкарыстоўваліся дзеля несправядлівасці, прынесла яму душэўныя пакуты. Ён палічыў сябе грэшнікам і вырашыў парваць са свецкім жыццём. У 1627 г. Філіповіч прыняў манаства ў віленскім Святадухавым манастыры. Тут «злые видимые и невидимые духи» часта кроілі яму сэрца. Тут ён быў узведзены ў сан іераманаха і святара, a ў 1633 г. накіраваны намеснікам ігумена ў Дубойскі манастыр бліз Пінска, адкуль хутка перайшоў у Купяцічы. Тут у манастырскай царкве знаходзілася цудатворная ікона Купяціцкай Маці Боскай.
 Дарэчы, падзеямі манастырскага жыцця Філіповіч і пачынае «Дыяруш» — апісанне падарожжа ў Маскву ў 1637 г.
@@ Радок 49: / Радок 49: @@
 Ён таксама зрабіў свой выбар. Аднойчы і назаўсёды.
-Збылася мара А. Філіповіча: яго «Дыяруш» — не толькі гістарычны помнік і сведчанне таго далёкага, вірлівага і змрочнага часу, але і помнік палемічнай публіцыстыкі, заснаванай на ўласных назіраннях пісьменніка. Пададзена ў творы ўсё з уласцівай толькі яму манерай пісьма. Апроч гнеўнай публіцыстыкі, вандроўных запісаў, яго ўспамінаў, дзённікаў і аўтабіяграфічнага [[slounik>нарыс|нарыса]] аб пражытым і перажытым, лістоў і пасланняў, эскізаў асобных выступленняў, [[slounik>трактат|трактатаў]] багаслоўнага зместу ў «Дыярушы» змешчаны легенды, паданні і нават уласныя песні і вершы, напісаныя ў турме, якімі ён мацаваў свой дух:
+Збылася мара А. Філіповіча: яго «Дыяруш» — не толькі гістарычны помнік і сведчанне таго далёкага, вірлівага і змрочнага часу, але і помнік палемічнай публіцыстыкі, заснаванай на ўласных назіраннях пісьменніка. Пададзена ў творы ўсё з уласцівай толькі яму манерай пісьма. Апроч гнеўнай публіцыстыкі, вандроўных запісаў, яго ўспамінаў, дзённікаў і аўтабіяграфічнага [[слоўнік/нарыс|нарыса]] аб пражытым і перажытым, лістоў і пасланняў, эскізаў асобных выступленняў, [[слоўнік/трактат|трактатаў]] багаслоўнага зместу ў «Дыярушы» змешчаны легенды, паданні і нават уласныя песні і вершы, напісаныя ў турме, якімі ён мацаваў свой дух:
 Звитяжай же зрайцов: первей униатов.\\