~~META:
title = Іван Шамякін — Вазьму твой боль
&keywords = Шамякін, вазьму, твой, боль
&abstract = Чытаць кароткі змест рамана Івана Шамякіна "Вазьму твой боль"
&iftrue = nan
~~

====== Іван Шамякін — Вазьму твой боль ======
У аснове рамана «Вазьму твой боль» (1979) ляжыць надзвычай складанае пытанне: ці ёсць апраўданне злу? Былы паліцай Шышковіч па мянушцы Шышка вяртаецца ў сваю вёску, дзе ў час вайны пакінуў крывавыя сляды. Мінула трыццаць пяць гадоў, але не можа забыць Іван Батрак, калгасны механізатар, як Шышка распраўляўся з іхняй партызанскай сям'ёй. Ён, тады яшчэ дзіця, цудам ацалеў. Вось як герой твора згадвае тыя жудасныя хвіліны: «Але быў... быў адзін сведка, калі сям'ю нашу зніштажалі. Я! Я пад печчу сядзеў... І ён... Шышка шукаў мяне там... аўтаматнымі чэргамі. Чэргамі! Калі б матка лаза таго не зрабіла...» Загінулі ад рук паліцая цяжарная маці і маленькая Іванава сястрычка.\\
Пісьменнік завастрае ў творы праблему памяці, праблему чалавечай душы, скалечанай вайной. «Ён жа забіваў дзяцей! Людзі! Няўжо вы не знаеце? Ці забыліся?» — такім пранізлівым болем заходзіцца Іванава душа, у якой успыхвае нянавісць, узнікае жаданне адпомсціць забойцу родных яму людзей.\\
Іван Батрак і маральна і псіхалагічна не можа дыхаць адным паветрам з Шышковічам, адчувае, што ніколі не даруе яму ўчыненага злачынства. Былы паліцай сустрэў смерць ад Іванавай жонкі Таісы, якая, здзейсніўшы такі сурова-жорсткі ўчынак, забрала боль блізкага чалавека. Хоць Таіса ведае: ёй трэба будзе адказваць...\\
[[постаці/іван-шамякін|Іван Шамякін]] сваім раманам сцвярджае, што памяць — адказная і цяжкая ноша душы.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/іван-шамякін/іван-шамякін-злая-зорка]]
  * [[постаці/іван-шамякін]]
  * [[творы/іван-шамякін/адказы-на-пытанні-па-аповесці-гандлярка-]]
  * [[творы/іван-шамякін/сэрца-на-далоні-адказы-на-пытанні]]
  * [[творы/іван-шамякін/іван-шамякін-непаўторная-вясна]]