Гэта старая версія дакумента!

Яўгенія Янішчыц — Мова

Н .С. Гілевічу

Чую тваю жаўруковую музыку
Ў скошаных травах мурожных,
Мова! Як сонца маё

беларускае,

Ты свецішся словам кожным.
Цябе і заворвалі, і закопвалі.
I ўсё ж нашы продкі праз гора
Данеслі да нас цябе,

родную, цёплую,

Жывую і непаўторную.
I калі ты мяне толькі паклічаш,
Памру за цябе без енку.
Нашу я любоў да цябе

вялікую

У сэрцы сваім маленькім.

Падобныя старонкі