~~META:
title = Янка Сіпакоў — Гекзаметры рыбака
&keywords = край, цечаце, лодкі, рэкі, шляху, сціплыя, нібыта, павінны, ведаць, рыбы, ціхія, беларускія
&abstract = Чытаць "Гекзаметры рыбака" Янкі Сіпакова
&iftrue = nan
~~

====== Янка Сіпакоў — Гекзаметры рыбака ======
Ведаць павінны мяне вы, мае беларускія рэкі,\\
Ціхія, сціплыя, нібы і край, па якім цечаце вы.\\
Вы ж гадавалі мяне ў лодцы – шырокай калысцы,\\
Усланай луской акунёвай,

хвастамі самоў паўсліжанай;

Як салодка я засынаў пад рып асцярожны уключын,\\
Нібыта ў хаце сасновай пад спеў цвыркуна

ў запеччы...

Лодка была, для мяне ўсім маім цяжкім набыткам:\\
Возам, калі я вазіў сена з зарэчнага поплаву,\\
I выязнымі калёсамі, калі я збіраўся ў госці, –\\
Паціху грабешся і чуеш,

як клыгі ў каменні клыгочуць.

Як стукаюць рыбы ў язы

і з шумам назад уцякаюць.

Як цёмным, халодным прадоннем

чарнее ў дне катлавіна.

А калі я жаніўся,

то лодка нясла на мой бераг вяселле.

Вы ж помніце, рэкі,

як свацці вялі захмялелыя песні,

Як дзеці, па беразе скачучы,

«Плывуць!», а не «Едуць!» крычалі,

Як потым і я ў сваё падарожжа вясельнае ехаў –\\
З жонкаю рыбу лавіць...\\
\\
Ведаць павінны мяне вы, мае беларускія рэкі,\\
Ціхія, сціплыя, нібы і край, па якім цечаце вы.\\
Сам я з Дняпра,

з-пад Оршы,

са шляху з вараг у грэкі,

Дзе яшчэ й сёння, здаецца, смаляць дыхтоўныя

лодкі –

Пахне смалою навокал,

у куродыме вэндзіцца Копысь.

А на Кабылянскіх закрутах заселі

нармандскія лодкі,

Як рыбы, пляскочуць хвастамі –

не сарвацца ніяк з перакатаў,

Хоць іх і чакаюць у Оршы

багатыя, шчодрыя румы,

Дзе топчуцца бочкі з мёдам,

нібыта цяжкія мядзведзі,

Дзе лён і пянька, як бароды далёкіх, аж з казак,

асілкаў,

Дзе сала, як зімныя гурбы

бялеюць сярод зеляніны...

На румах варагаў чакаюць дзяды памяркоўныя

нашы.

Трэба сабраць ім даніну:

ад лодкі два локці тканіны;

Ад лодкі –

па белай вавёрцы,

і потым плыві сабе з Богам...

\\
Ведаць павінны мяне вы, мае беларускія рэкі,\\
Ціхія, сціплыя, нібы і край, па якім цечаце вы, –\\
Бо я ж з берагоў дняпроўскіх,

са шляху з вараг у грэкі,

Са шляху суток вялікіх, па якіх, нібыта па венах,\\
I рыбакі, і рыбы назад у Прыроду вяртаюцца –\\
Ціхую, сціплую, нібы

і край, па якім цечаце вы.

\\


Крыніца: Сіпакоў Я. Выбраныя творы. У 2 т. Т. 1. Паэзія / Прадм. Л. Ламекі. – Мн.: Маст. Літ., 1995. – 431 с.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/янка-сіпакоў/янка-сіпакоў-як-спакайней]]
  * [[творы/янка-сіпакоў/янка-сіпакоў-перавернуты]]
  * [[творы/янка-сіпакоў/янка-сіпакоў-клетка]]
  * [[творы/янка-сіпакоў/янка-сіпакоў-лета-з-мятлушкай]]
  * [[творы/янка-сіпакоў/янка-сіпакоў-заміра]]