Калыхала маці сына
У калысцы у ліповай
I пяяла яму песню
Вось як тутка, слова ў слова:

– Люлі, люлі, мой маленькі!
Спі і сні вясёлкі-гулі,
Як жа вырасцеш вялікім, –
Не забудзься ты матулі.

Люлі, люлі, мой маленькі!
Спі, злажыўшы ўкрыж далонкі,
Як жа вырасцеш вялікім, –
Не забудзься ты старонкі.

Люлі, люлі, мой маленькі!
Спі, як кветка напрадвесні,
Як жа вырасцеш вялікім, –
Не забудзься гэтай песні.

Люлі, люлі, мой маленькі,
Набірайся моцы, сілы,
Як жа вырасцеш вялікім, –
Не забудзь маей магілы.

Люлі, люлі, мой маленькі!..
. . . . . . . . . .
Сын павырас, на лес гледзя,
А ці помніць песню маткі, –
Запытайся ў суседзяў.

1919

• янка-купала/янка-купала-сын-і-маці
• янка-купала/янка-купала-сыны
• анатоль-грачанікаў/анатоль-грачанікаў-бацька-і-сын
• янка-золак/янка-золак-ода-маці
• яўгенія-янішчыц/яўгенія-янішчыц-у-калыханку-сыну