(Паводле народнай казкі)

Шэранькі козлік
Жыў у бабулькі,
Быццам у роднай
Мілай матулькі.

Козліка бабка
Дужа любіла,
Свежай травою
Часта карміла,

Шчыра дзень кожны
Яго даглядала,
Смачнага пойла
Ўранні давала.

Ў сенцах на сене
Клаўся ён спаці
Ў гай разам з бабкай
Бегаў гуляці.

Козлік задумаў
Бегчы ў лясочак:
Стаў яму цесен
Бліжні гаёчак.

Ўраз разбурыў ён
Тын ля дамочка
I апынуўся
Ў цёмным лясочку.

Ў лесе, дзе густа
Сосны стаялі,
Козліка зверы
Хутка дагналі…

Плакала доўга
Ў хаце бабулька.
Як па дзіцяці
Плача матулька.

• янка-журба/жыццёвы-і-творчы-шлях-янкі-журбы
• янка-журба/янка-журба-залацісты-вечар-дагарае
• янка-журба/янка-журба-братняй-украіне
• янка-журба/янка-журба-вясна-ідзе
• янка-журба/янка-журба-коцік