~~META:
title = Якуб Колас — Воўк-дурань
&keywords = Колас, воўк, дурань
&abstract = Чытаць казку Якуба Коласа "Воўк-дурань"
&iftrue = True
~~

====== Якуб Колас — Воўк-дурань ======
Стары, галодны воўк выйшаў на поле. На полі хадзілі авечкі. Пастух спаў. Скраўся воўк, выбраў самага большага барана-рагаля і кажа яму:\\
— Баран, баран! Я цябе з'ем.\\
— Што ж! — кажа баран, — такая мая доля. Але каб не мучыцца мне доўга ды і табе каб не ламаць зубы аб мае старыя косці, дык стань у лагчынцы і разявіся, а я ўзбягу на горачку, разганюся і ўскочу табе у горла цалкам.\\
Стаў воўк у лагчынцы, разявіў рот.\\
А баран узбег на горку, разагнаўся і — трах воўка на галаве! Аж іскры пасыпаліся з вачэй у воўка, свету ён не ўзбачыў. Перакуліўся разоў два і — драла у лес.\\
Бяжыць воўк, бачыць — на балоце конь!\\
— Конь, конь! Я цябе з'ем.\\
—Што ж! — кажа конь, — такая мая, мусіці, доля. Толькі ж ты здымі з ног маіх падковы, каб не ламаць табе зубы аб іх.\\
Нагнуўся воўк, каб скінуць падковы, а конь як дасць яму капытом у патыліцу! Перакаціўся воўк, ды ходу!\\
Падбягае воўк к рэчцы. На беразе хадзілі гусі.\\
— Гусі, гусі! Я вас з'ем.\\
— Што ж! — кажуць гусі, — еш, толькі паграй ты нам, а мы паскачам прад смерцю. У нас такі ўжо закон.\\
Прымайстраваўся воўк на купіне, закінуў галаву і давай выць. А гусі крыллямі — лапу-лапу-лапу! Узняліся і паляцелі. А воўк злез с купіны, паглядзеў па гусей і пабег далей. Падходзіць ён пад вёску. Каля вёскі быў хвойнік, дзе мужыкі хавалі на зіму бульбу. У хвойніку рыла свіння.\\
— Свіння, свіння! Я цябе з'ем, — кажа воўк.\\
— Не, ня еш мяне, пане воўк, у мяне ёсць маленькія дзеткі.\\
— Няма чаго!.. я галодны, як сабака. Дзеці твае і без цябе абыдуцца.\\
— Дык дазволь ходць схадзіць накарміць іх.\\
— А ты ж прыдзеш?\\
— Прыду.\\
— Ну, глядзі ж!\\
Пайшла свіння, а воўк прытуліўся за хвойку, чакае.\\
Цераз гадзіну прыходзіць свіння.\\
— Ось што, пане воўк, я надта грэшна. Паспавядай ты мяне перад смерцю. Хоць лягчэй будзе ісці на той свет.\\
— Ну, добра.\\
Свіння пасадзіла воўка каля ямы, на саломцы.\\
— У агарод лазіла? — пытае воўк.\\
— Лазіла, — прызнаецца свіння, цяжка уздыхнуўшы.\\
— Чужое дабро крала?\\
— Ох, крала.\\
— Меншых свіней кусала?\\
— Чаму ж? Кусала.\\
— Ну, і грэшная ж ты, свіння! За такі грэх....\\
Не дакончыў воўк казання казаць. Як пырне яго свіння лычом. Аж у гору падскочыў воўк і — бух ў яму!\\
Сядзіць ён у яме і прычытае:\\
— Ці я той хапун, што бараноў цалкам глытаў?! Аў! у!\\
— Ці я той каваль, што каня каваў?! Аўу!\\
— Ці я той музыка, што гусям граў?! Aўу!\\
— Ці я той поп, што свінню спавядаў?! Аў, аў! y-y-у-y!\\
Прыбеглі людзі і забілі воўка каламі.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/якуб-колас/творчасць-якуба-коласа]]
  * [[творы/якуб-колас/паэма-новая-зямля-мастацкая-энцыклапедыя]]
  * [[творы/якуб-колас/служэнне-народу-асноўны-абавязак-мастака]]
  * [[творы/якуб-колас/карціны-роднай-прыроды-ў-паэме-новая-зям]]
  * [[творы/якуб-колас/духоўнае-багацце-чалавека-ў-паэме-новая-]]