Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:якуб-колас:паэма-новая-зямля-мастацкая-энцыклапедыя [2025/08/23 15:45] – vedybeadmin
+++ творы:якуб-колас:паэма-новая-зямля-мастацкая-энцыклапедыя [2025/08/23 16:13] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 35: / Радок 35: @@
 Гэта клопат пра будучыню сваю, бо дзеці і ёсць будучыня нацыі і кожнага чалавека канкрэтна. Такая пільная і кранальная пісьменніцкая ўвага да дзяцей у паэме тлумачыцца мудрасцю песняра, які папярэджвае нас усіх і напамінае, што вытокі ўсяго — у сям'і. Свой чалавечы ідэал сям'і паэт выявіў на прыкладзе сям'і Міхала і Ганны, у якой панавалі любоў, згода, узаемапавага і шчыры клопат кожнага пра кожнага. У паэме выдатна паказаны не толькі прынцыпы века-вой народнай маралі, але і прынцыпы народнай педагогікі: прыклад і сумленнасць бацькоў, іх чалавечныя ўзаемаадносіны, любоў да дзяцей, працавітасць і строгасць.
-У нашай беларускай літаратуры няшмат ёсць вобразаў, у якіх бы з такой пераканальнасцю і мастацкай сілай быў увасоблены дар педагога, як ўвасоблены ён у [[textcomp>вобраз-дзядзькі-антося-ў-паэме-якуба-кол|вобразе дзядзькі Антося]]. Безумоўна, гэтым вобразам славіцца наогул таленавітасць беларускага народа.
+У нашай беларускай літаратуры няшмат ёсць вобразаў, у якіх бы з такой пераканальнасцю і мастацкай сілай быў увасоблены дар педагога, як ўвасоблены ён у [[аналіз-і-крытыка/вобраз-дзядзькі-антося-ў-паэме-якуба-кол|вобразе дзядзькі Антося]]. Безумоўна, гэтым вобразам славіцца наогул таленавітасць беларускага народа.
 Аднак, як тонка заўважана Коласам, калі прырода ўзнагароджвае чалавека, то шчодра, і не адным, а многімі талентамі. Менавіта ўслаўленню педагагічнага («ён быў настаўнікам, суддзёю..») таленту дзядзькі Антося прысвячаецца найбольш старонак у паэме, прычым не апісальна, а пераканальна. Мы бачым дзядзьку Антося «як жывога» у час яго «ўрокаў» і нават у самыя крытычныя для кожнага настаўніка моманты, калі, здавалася б, ніякія меры і сродкі ўздзеяння не спрацоўваюць: «О, дзядзька спосабаў меў многа даняць праціўніка малога!»