Даўно, яшчэ ў юнацкія гады,
Прызнаўся я табе ў сваім каханні.
Было не раз з табой маё спатканне,
Калі ўзыходзіў месяц малады.

Цераз плячо з сярпом зубчатым тым
Ішла ты з песняй зорнаю мяжою.
Ты роднай мне была, а не чужою,
Звінела шчасце ў слове залатым.

Блакітны васілёк чало і стан
Абвіў. Спявала ты з такім запалам,
Што плакаў росамі сівы туман.

I песня тая ў сэрца мне запала,
Пранёс яе дарогамі жыцця
I ўзняў высока з ёй чырвоны сцяг.

1956 г.

• максім-багдановіч/максім-багдановіч-санет-замёрзла-ноччу-ш
• вянок-санетаў
• санет
• максім-багдановіч/максім-багдановіч-санет-паміж-пяскоў-егі
• янка-купала/янка-купала-для-зямлі-прадзедаў-маіх