Пісьменства

Гэтая старонка толькі для чытання. Вы можаце паглядзець яе зыходны тэкст, але не можаце яго змяніць. Паведаміце адміністратару, калі лічыце, што гэта няправільна.
~~META:
title = Ядвіга Бяганская — Каму сказаць «дзякуй»?
&keywords = малако, дзякуем, смачнае, дзеці, траву, пабеглі, кароўка, зямлі, падзякуйце, пакланіліся, траве, зямля, дзякаваць, бабуля
&abstract = Чытаць апавяданне Ядвігі Бяганскай "Каму сказаць «дзякуй»?"
&iftrue = nan
~~

====== Ядвіга Бяганская — Каму сказаць «дзякуй»? ======
Прынесла бабуля гладыш малака і пачала частаваць сваіх унукаў:\\
– Піце, дзеткі, малако. Яно смачнае, карыснае, будзеце здаровыя і дужыя.\\
– Дзякуем табе, бабуля, – выпіўшы малако, сказалі ўнукі.\\
– А вы не мне дзякуйце, а маёй кароўцы. Гэта ж яна дае малако.\\
Пабеглі дзеці на двор і пачалі дзякаваць карове, якая стаяла каля студні:\\
– Дзякуем табе, кароўка, за смачнае малако.\\
– Добра, што маё малако вам спадабалася. Але дзякаваць за яго трэба не мне, а траве, якую я скубу, – адказала карова.\\
Пабеглі дзеці на зялёны луг, пакланіліся нізка траве:\\
– Дзякуем табе, трава, што корміш нашу кароўку, якая дае смачнае малако.\\
– Карова цэлы дзень пасвіцца на лузе. Вось і падзякуйце зямлі, на якой я расту.\\
Пакланіліся дзеці зямлі і сказалі:\\
– Дзякуем табе, зямля, за траву, якую скубе наша кароўка і дае смачнае малако.\\
– Падзякуйце вадзе, якая поіць траву, – адказала зямля.\\
Пабеглі дзеці да ракі, пакланіліся вадзе:\\
– Дзякуем табе, вада, што поіш траву, якую скубе бабульчына кароўка, каб пачаставаць нас малаком.\\
– Гэта праўда, я дапамагаю зямлі вырошчваць траву. Але падзякуйце і сонцу за цяпло. I помніце, што толькі наша агульная праца дае вашай кароўцы смачнае малако.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[постаці/ядвіга-бяганская]]
  * [[творы/ядвіга-бяганская/ядвіга-бяганская-сланечнікі]]
  * [[творы/ядвіга-бяганская/ядвіга-бяганская-пра-казачных-чалавечкаў]]
  * [[творы/ядвіга-бяганская/ядвіга-бяганская-новенькая]]
  * [[творы/ядвіга-бяганская/ядвіга-бяганская-міколкава-ялінка]]