~~META:
title = Юрась Свірка — Яшчэ раз пра маці
&keywords = пайду, пакліча
&abstract = Чытаць верш Юрася Свіркі "Яшчэ раз пра маці"
&iftrue = nan
~~

====== Юрась Свірка — Яшчэ раз пра маці ======
Яна заўсёды на сябе ўсё брала,\\
Каб толькі дзецям болей адпачыць.\\
Палола, жала, ткала, абшывала\\
І пазычала дня яна ў начы.\\
\\
За ёй ішлі мы і вясной, і ўлетку,\\
Дапамагалі, як маглі не раз.\\
Яна ж казала: «Адпачніце, дзеткі,\\
Я спраўлюся з работаю без вас.\\
\\
Няхай зязюлька вам гадоў наліча,\\
Не гнуцца вам патрэбна, а расці.\\
Калі мне будзе цяжка, я паклічу...»\\
Ды кліч той не пачулі пры жыцці.\\
\\
Было вясною неба без аблокаў,\\
Блакітнае - як хочацца зірнуць!\\
Яна плыла у вырай свой далёкі,\\
Адкуль ніякім крыкам не вярнуць.\\
\\
Прыеду, пастаю каля пагорка.\\
Цвіце даўно не першая вясна.\\
На сэрцы і балюча мне, і горка.\\
Яна і там спраўляецца адна.\\
\\
Перад вачыма роднае аблічча,\\
Яно адводзіць хмары і бяду.\\
Яна пакліча, ведаю, пакліча,\\
І я пайду, як верны сын пайду...

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/юрась-свірка/юрась-свірка-верны-крэўнаму-брацтву]]
  * [[творы/юрась-свірка/юрась-свірка-свята]]
  * [[творы/юрась-свірка/юрась-свірка-з-першым-снегам]]
  * [[творы/юрась-свірка/юрась-свірка-сняжок]]
  * [[творы/юрась-свірка/юрась-свірка-ласіны-стажок]]