Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:цётка-алаіза-пашкевіч:цётка-вера-беларуса [2025/08/23 15:44] – vedybeadmin
+++ творы:цётка-алаіза-пашкевіч:цётка-вера-беларуса [2025/08/23 15:58] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 34: / Радок 34: @@
 кастрычнік-лістапад 1905
-У вершы «Вера беларуса» [[litpers>алаіза-пашкевіч-цётка|Алаіза Пашкевіч]] стварае суцэльны «гранітны» вобраз народа-змагара, — такога, якім хацела яго заўсёды бачыць. Выкарыстаны ў вершы прыём [[slounik>градацыя|градацыі]], узмоцнены [[slounik>паўтор|паўторамі]], надае яму асаблівую экспрэсіўнасць:
+У вершы «Вера беларуса» [[постаці/алаіза-пашкевіч-цётка|Алаіза Пашкевіч]] стварае суцэльны «гранітны» вобраз народа-змагара, — такога, якім хацела яго заўсёды бачыць. Выкарыстаны ў вершы прыём [[слоўнік/градацыя|градацыі]], узмоцнены [[слоўнік/паўтор|паўторамі]], надае яму асаблівую экспрэсіўнасць:
 Цяпер, братцы, мы з граніту,\\
@@ Радок 42: / Радок 42: @@
-Гэты верш, асноўны [[slounik>пафас|пафас]] якога змаганне за волю і долю, вера ў гэтае змаганне, мог быць змешчаны і ў зборніку «Хрэст на свабоду», бо ён арганічна ўпісваўся ў [[slounik>кантэкст|кантэкст]] рэвалюцыйнай лірыкі Цёткі. Гэта не была пазтычная праграма радыкальна настроенай рэвалюцыянеркі-сацыялісткі, але, як слушна адзначыў А. Баршчэўскі, «гэта лірыка была вынікам прыгожага парыву Цёткі, прыгожай адвагі дробнай, кволай жанчыны, якая вызывала на бой магутныя сілы Расійскай імперыі». Сапраўды, як выклік гэтым сілам цэнзар угледзеў у другім вершы «[[творы/цётка-алаіза-пашкевіч/цётка-суседзям-у-няволі|Суседзям у няволі]]» небяспечную ўстаноўку на адкрытае змаганне з царызмам, што сталася прычынай забароны не толькі зборніка Цёткі «Скрыпка беларуская», але пазней і кнігі I. Свянціцкага «Відродження білоруського письменства» (Львоў, 1908).
+Гэты верш, асноўны [[слоўнік/пафас|пафас]] якога змаганне за волю і долю, вера ў гэтае змаганне, мог быць змешчаны і ў зборніку «Хрэст на свабоду», бо ён арганічна ўпісваўся ў [[слоўнік/кантэкст|кантэкст]] рэвалюцыйнай лірыкі Цёткі. Гэта не была пазтычная праграма радыкальна настроенай рэвалюцыянеркі-сацыялісткі, але, як слушна адзначыў А. Баршчэўскі, «гэта лірыка была вынікам прыгожага парыву Цёткі, прыгожай адвагі дробнай, кволай жанчыны, якая вызывала на бой магутныя сілы Расійскай імперыі». Сапраўды, як выклік гэтым сілам цэнзар угледзеў у другім вершы «[[творы/цётка-алаіза-пашкевіч/цётка-суседзям-у-няволі|Суседзям у няволі]]» небяспечную ўстаноўку на адкрытае змаганне з царызмам, што сталася прычынай забароны не толькі зборніка Цёткі «Скрыпка беларуская», але пазней і кнігі I. Свянціцкага «Відродження білоруського письменства» (Львоў, 1908).