Пісьменства

Гэтая старонка толькі для чытання. Вы можаце паглядзець яе зыходны тэкст, але не можаце яго змяніць. Паведаміце адміністратару, калі лічыце, што гэта няправільна.
~~META:
title = Францішак Багушэвіч — Думка
&keywords = бярозка, згіне, дому, ліна, знайдуць, людзі, наборы, хаце, раскіне, плача, помне, хлеба
&abstract = Чытаць верш Францішка Багушэвіча "Думка"
&iftrue = nan
~~

====== Францішак Багушэвіч — Думка ======
Чагось мне маркотна, на плач забірае:\\
Мусіць, душа чуе якоесьці гора\\
Ці штосьці зрабілась... што? Хто яго знае:\\
Ці град жыта выб’е, ці згіне абора,\\
Ці ураднік загнявіцца, пагоне падводу,\\
Ці знайдуць у лесе крадзену калоду?\\
Ці сын умрэ, што маскалём служыць,\\
Ці той, у Мэрыку падаўся, ды тужыць?..\\
От так цяжка, здаецца, каб грэху не баяўся б,\\
Ці ў пятлю палез бы, ці ў ваду схаваўся б!\\
Летась мне было так – і валы прапалі,\\
Свінні бульбу з’елі, гарод пакапалі,\\
Нябожчыца матка чыста захварэла,\\
І дзядзькава хата з каміном згарэла;\\
Сукна не звалілі – хадзіў без сярмягі,\\
А тут і без хлеба... прападаў ад смагі!\\
Хоць бы прандзэй стала, што ўжо стацца мусе,\\
Каб так не цягнула за сэрца, як ліна*****;\\
Бедаваць не перша, я і не баюся:\\
Няхай усё згіне, дык душа ж не гліна?\\
Тагды б ужо ведаў, як і ратавацца,\\
Ці там ад няшчасця, ці з людской напасці,\\
Ці сядзець у хаце, ці куды падацца,\\
Ці, злажыўшы рукі, навекі прапасці!..\\
\\
Ды што ж мне такога, чаго мне журыцца?\\
У мяне не будзе, – знайдуць людзі хлеба;\\
На бяду мне плюнуць, Богу памаліцца,\\
Да слушнага часу дажыву як трэба!\\
Вун стаіць бярозка тут ля самай хаткі,\\
Косы папусціла... плача, кажуць людзе,\\
А мне так здаецца, што ёй анігадкі:\\
Што было – не помне, не ўзнае, што будзе.\\
А можа ж, і помне, як то я калісьці,\\
Быўшы малым хлопцам, лазіў, калыхаўся.\\
Яна была гібка, болей было лісці...\\
І я дзісь не мог бы, як тагды спінаўся.\\
Чаго ж мне маркотна? Ты ж скажы, бярозка,\\
Маўчыш, як нямая, і сама смутная!..\\
Мусіць-такі праўда – гэта яе слёзка,\\
Што кажуць другія – капля расяная.\\
Мне жаль і бярозкі, чаго ж яна плача,\\
Калі ужо долі не пераінача?\\
Не тужы, бярозка, свет з намі не згіне,\\
Вецер як павее, шышачкі раскіне;\\
Хоць бы ты засохла – вырасце вас болей...\\
Перастанем плакаць мы над сваёй доляй!\\
Якось яно будзе, дажывём да дошкі,\\
Хоць лепей, хоць горай, абы не так трошкі!\\
Шышачкі раскіне, як параскідала\\
Маіх шэсць сыночкаў – здаецца, ці мала?\\
Усе разышліся! – Адзін у наборы**%%**%%**,\\
Адзін пайшоў прочкі, за чорныя моры,\\
Адзін за Дунаем саўсім асядліўся,\\
Адзін у Сібіры – з старшынёй пабіўся;\\
Пяты на пісарстве гдзесь у Патарбурку,\\
Кінулі у хаце вот крывога Юрку!..\\
Ну ды рана-позна, тыкі мне здаецца,\\
Кожны занудзіцца, да дому прыб’ецца...\\
Паглядзець, як людзі ў бядзе сабе радзяць,\\
Абсядуцца ў дому і лад заправадзяць.\\
\\


* Ліна – канат, тоўстая вяроўка з канопляў або лёну.\\
%%**%% У наборы – у рэкрутах.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/францішак-багушэвіч/творчасць-францішка-багушэвіча]]
  * [[творы/алесь-гарун/алесь-гарун-начныя-думкі]]
  * [[слоўнік/думка]]
  * [[творы/алесь-гарун/алесь-гарун-мае-думкі]]
  * [[творы/тарас-шаўчэнка/тарас-шаўчэнка-думка]]