Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:францішак-багушэвіч:францішак-багушэвіч-быў-у-чысцы [2025/08/23 15:44] – vedybeadmin
+++ творы:францішак-багушэвіч:францішак-багушэвіч-быў-у-чысцы [2025/08/23 15:58] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 150: / Радок 150: @@
 . На пытанне «Адзначце рысы і функцыі жанравай формы ў вершы» адказаць дастаткова складана, паколькі розныя літаратуразнаўцы па-рознаму вызначаюць жанр гэтага твора. Так, напрыклад, асобныя даследчыкі (М. Грынчык) лічаць гэты твор баладай, іншыя (П. Васючэнка) сцвярджаюць, што гэта вершаваная навела, а аўтары дапаможніка называюць «Быў у чысцы» вершаваным апавяданнем.\\
 . Найбольш эмацыянальна напружанымі з'яўляюцца ўрыўкі, дзе герой разважае пра мужыцкую долю і свабоду, у якой «не надта свабодна». Ён узгадвае тых, хто меў права ўзяцца за бізун і адзначае, што «кожны меў права да нашай спіны». Толькі пералік тых, каго трэба карміць мужыку, прыводзіць героя ў такі стан, што «аж паднялася са страху чупрына».\\
-. [[litpers>францішак-багушэвіч|Францішак Багушэвіч]] стварыў мноства сацыяльна-псіхалагічных тыпаў, «характэрных для беларускай рэчаіснасці канца XIX стагоддзя». Стаўленне аўтара да герояў, якія пакутуюць у чысцы, добра праглядаецца праз іх апісанне. Аўтар асуджае жанчын за плёткі, паноў за нікчэмнасць, чыноўнікаў за хабар. Асуджае ён і асобных духоўных асоб за тое, што забыліся Бога і грашаць больш за сваю паству. Сімпатыі аўтара на баку мужыкоў, якім лёс на зямлі адмераў столькі гора, што ўжо на тым свеце яны, нацярпеўшыся, мінаюць чысцец.
+. [[постаці/францішак-багушэвіч|Францішак Багушэвіч]] стварыў мноства сацыяльна-псіхалагічных тыпаў, «характэрных для беларускай рэчаіснасці канца XIX стагоддзя». Стаўленне аўтара да герояў, якія пакутуюць у чысцы, добра праглядаецца праз іх апісанне. Аўтар асуджае жанчын за плёткі, паноў за нікчэмнасць, чыноўнікаў за хабар. Асуджае ён і асобных духоўных асоб за тое, што забыліся Бога і грашаць больш за сваю паству. Сімпатыі аўтара на баку мужыкоў, якім лёс на зямлі адмераў столькі гора, што ўжо на тым свеце яны, нацярпеўшыся, мінаюць чысцец.