~~META:
title = Нарысы і эсэ Уладзіміра Караткевіча
&keywords = Караткевіч, Уладзімір, Скарына
&abstract = Выхаваўчае і пазнавальнае значэнне нарысаў і эсэ Уладзіміра Караткевіча «Зямля пад белымі крыламі», «Гэта было 10 сакавіка 1864 года», «Сын Беларусі, сын Прагі», «Подзвіг Скарыны»
&iftrue = nan
~~

====== Нарысы і эсэ Уладзіміра Караткевіча ======
З любоўю расказаў [[постаці/уладзімір-караткевіч|Уладзімір Караткевіч]] пра Беларусь, яе гісторыю, культуру, мову, літаратуру, [[слоўнік/фальклор|фальклор]] і прыроду ў [[слоўнік/нарыс|нарысе]] «[[творы/уладзімір-караткевіч/уладзімір-караткевіч-зямля-пад-белымі-кр|Зямля пад белымі крыламі]]». Гэта своеасаблівая [[слоўнік/энцыклапедыя|энцыклапедыя]] Беларусі, яе візітоўка. На самым пачатку прыгадаў бусла як сімвал Беларусі. Напісаў пра птушак як пра ахоўнікаў святой і чыстай роднай зямлі. Уладзімір Караткевіч ахапіў у нарысе беларускую гісторыю ад старажытных часоў да 70-х гг. ХХ ст. Арыгінальна і непаўторна выказаўся ён пра краявіды і асаблівасці розных рэгіёнаў Беларусі, пра нацыянальны характар беларуса, пра гістарычныя падзеі, пра славутых грамадскіх і культурных дзеячаў, пра гарады, пра помнікі гісторыі і культуры беларускага народа. У гэтым творы Уладзімір Караткевіч падаў вясельныя абрады і песні, прывёў шмат [[слоўнік/прыказка|прыказак]] і прымавак, асабліва пра сямейныя адносіны. На прыкладзе творчасці [[творы/іншае/францыск-скарына|Францыска Скарыны]], [[творы/іншае/сымон-будны|Сымона Буднага]], Васіля Цяпінскага, [[творы/іншае/сімяон-полацкі|Сімяона Полацкага]] пісьменнік звярнуў увагу на даўнасць і багацце беларускай культуры. У гэтым творы выяўлена душа народа, які прайшоў праз шматлікія выпрабаванні і які жыве багатым паўнакроўным жыццём. Аўтар цікава, для таго часу смела і па новаму глянуў на гісторыю роднай зямлі і яе народа, узвялічыў і апаэтызаваў Беларусь.\\
Эсэ «[[творы/уладзімір-караткевіч/уладзімір-караткевіч-гэта-было-10-га-сак|Гэта было 10 сакавіка 1864 года]]» прысвечана да 100-годдзя з дня смерці [[постаці/кастусь-каліноўскі|Кастуся Каліноўскага]]. Уладзімір Караткевіч паведамляе аб падзеях 1864 г. і пра Кастуся Каліноўскага, які быў вялікім чалавекам і кіраваў паўстаннем на Беларусі. Ён аддаў сваё жыццё каб ніхто не асмельваўся называць рабом простага чалавека і крыўдзіць яго, каб не плакалі з голаду дзеці, каб не было прыгону і гвалту, каб квітнела вольнае слова, каб не было няроўнасці.\\
У эсэ «Сын Беларусі, сын Прагі» і «Подзвіг Скарыны» Уладзімір Караткевіч уславіў значэнне дзейнасці Францыска Скарыны, вялікім беларускім першадрукары, асветніку, вучоным, мастаку. Ён піша, што «Першы крок твой і твайго грамадства да святла – Кніга, асвета, пісьменнасць. Астатняе прыйдзе з часам…». Мы павінны ганарыцца, што Францыск Скарына, сын купца з Полацка, – беларус. Жыцця не хопіць на тое, што задумаў Францыск Скарына. Родны сын Беларусі і прыёмны сын Прагі, усё жыццё ён бараніў людзей ад духоўнай і фізічнай смерці. Ніхто не ведае дзе ён пахаваны і таму магілай яго прынята лічыць Прагу.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/уладзімір-караткевіч/творчасць-уладзіміра-караткевіча]]
  * [[слоўнік/нарыс]]
  * [[творы/уладзімір-караткевіч/уладзімір-караткевіч-чазенія-гдз]]
  * [[творы/уладзімір-караткевіч/уладзімір-караткевіч-кніганошы]]
  * [[творы/уладзімір-караткевіч/уладзімір-караткевіч-лісце-каштанаў]]