Інструменты карыстальніка

Інструменты сайта


творы:уладзімір-дубоўка:лірыка-уладзіміра-дубоўкі

Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

Спасылка на гэта параўнанне

Папярэдняя версія справа і злеваПапярэдняя версія
творы:уладзімір-дубоўка:лірыка-уладзіміра-дубоўкі [2025/08/23 15:53] vedybeadminтворы:уладзімір-дубоўка:лірыка-уладзіміра-дубоўкі [2025/08/23 15:58] (бягучы) vedybeadmin
Радок 7: Радок 7:
  
 ====== Лірыка Уладзіміра Дубоўкі ====== ====== Лірыка Уладзіміра Дубоўкі ======
-Паэтычны стыль [[litpers>уладзімір-дубоўка|Уладзіміра Дубоўкі]] можна ахарактарызаваць як тонкі гукапіс жывога слова з нацыянальным каларытам і фальклорнай фактурай верша. Асаблівасці яго ў тым, што кожны вершаваны твор мае сапраўды лірычны настрой, факусіруе ў сабе ўнутраную напружанасць пачуцця і сведчыць пра павышаную эмацыянальнасць, схільнасць да маналагічна-спавядальнай рэфлексійнасці. Ёсць творы змрочныя, песімістычныя, заснаваныя на драматызме і трагедыйнасці ўнутранага перажывання («Тугой спавіты небакрай...», «[[творы/уладзімір-дубоўка/уладзімір-дубоўка-імжа-і-склізота-і-прык|Імжа, і склізота, і прыкрая золь]]», «Асенні настрой», «[[творы/уладзімір-дубоўка/уладзімір-дубоўка-мой-любы-браце-блізкі-|Мой любы браце, блізкі і далёкі...]]» і інш.). Вершы Уладзіміра Дубоўкі адрозніваюцца паглыбленай меладычнасцю і жывапіснасцю, што дасягаецца дзякуючы звароту да розных прыёмаў гукапісання і рытміка-інтанацыйнай зладжанасці. Паэт пазбягае празмернай метафарычнасці стылю, пышнасці фарбаў. Яго вершам уласцівы гукавы жывапіс. Слоўны малюнак часам ствараецца пры мінімальным задзейнічанні вобразна-выяўленчых сродкаў: дакладных, простых [[слоўнік/эпітэт|эпітэтаў]], метафар, іншых мастацкіх [[слоўнік/троп|тропаў]]. Аўтар часта ўжывае колеравыя прыметнікі, жывое, эмацыянальнае слова.\\+Паэтычны стыль [[постаці/уладзімір-дубоўка|Уладзіміра Дубоўкі]] можна ахарактарызаваць як тонкі гукапіс жывога слова з нацыянальным каларытам і фальклорнай фактурай верша. Асаблівасці яго ў тым, што кожны вершаваны твор мае сапраўды лірычны настрой, факусіруе ў сабе ўнутраную напружанасць пачуцця і сведчыць пра павышаную эмацыянальнасць, схільнасць да маналагічна-спавядальнай рэфлексійнасці. Ёсць творы змрочныя, песімістычныя, заснаваныя на драматызме і трагедыйнасці ўнутранага перажывання («Тугой спавіты небакрай...», «[[творы/уладзімір-дубоўка/уладзімір-дубоўка-імжа-і-склізота-і-прык|Імжа, і склізота, і прыкрая золь]]», «Асенні настрой», «[[творы/уладзімір-дубоўка/уладзімір-дубоўка-мой-любы-браце-блізкі-|Мой любы браце, блізкі і далёкі...]]» і інш.). Вершы Уладзіміра Дубоўкі адрозніваюцца паглыбленай меладычнасцю і жывапіснасцю, што дасягаецца дзякуючы звароту да розных прыёмаў гукапісання і рытміка-інтанацыйнай зладжанасці. Паэт пазбягае празмернай метафарычнасці стылю, пышнасці фарбаў. Яго вершам уласцівы гукавы жывапіс. Слоўны малюнак часам ствараецца пры мінімальным задзейнічанні вобразна-выяўленчых сродкаў: дакладных, простых [[слоўнік/эпітэт|эпітэтаў]], метафар, іншых мастацкіх [[слоўнік/троп|тропаў]]. Аўтар часта ўжывае колеравыя прыметнікі, жывое, эмацыянальнае слова.\\
 \\ \\
-Ранняя творчасць Уладзіміра Дубоўкі развівалася ў рэчышчы адраджэнскай тэматыкі, якая шырока адбілася найперш у патрыятычнай лірыцы [[litpers>янка-купала-коратка|Янкі Купалы]], што стала ўзорам для творчага наследавання, пераймання ў паслякастрычніцкі час. Так акрэсліліся асноўныя матывы лірыкі Дубоўкі. Гэта матыў бязмежнай, самаадданай любові да Беларусі, матыў зямной прыгажосці, хараства жыцця, матыў народа ў сучасным і гістарычна-нацыянальным аспектах.\\+Ранняя творчасць Уладзіміра Дубоўкі развівалася ў рэчышчы адраджэнскай тэматыкі, якая шырока адбілася найперш у патрыятычнай лірыцы [[постаці/янка-купала-коратка|Янкі Купалы]], што стала ўзорам для творчага наследавання, пераймання ў паслякастрычніцкі час. Так акрэсліліся асноўныя матывы лірыкі Дубоўкі. Гэта матыў бязмежнай, самаадданай любові да Беларусі, матыў зямной прыгажосці, хараства жыцця, матыў народа ў сучасным і гістарычна-нацыянальным аспектах.\\
 Шэдэўрам патрыятычнай лірыкі Уладзіміра Дубоўкі з'яўляецца верш «[[творы/уладзімір-дубоўка/уладзімір-дубоўка-о-беларусь-мая-шыпшына|О Беларусь, мая шыпшына]]» (1925). Ён прасякнуты верай у нязломнасць народнага духу, упэўненасцю ў перамозе над усім варожым. Верш пабудаваны на проціпастаўленнях, кантрастах. З аднаго боку, у ім прысутнічаюць рэвалюцыйна-рамантычныя вобразы, традыцыйныя для літаратуры 20-х гадоў (праменне яснае, радасць, Камуна Свету), а з другога — песімістычныя, змрочныя фарбы (вецер дзікі, варожасць шляху, перашкоды). Тут, быццам, і жахліва-цяжкае прадказанне [[творы/іншае/сучасная-літаратура-беларусі/тэма-чарнобыля-ў-беларускай-паэзіі|Чарнобыля]], і вера ў паратунак. Аднак, нягледзячы на кантрастнасць вобразаў і фарбаў, верш гучыць аптымістычна: Шэдэўрам патрыятычнай лірыкі Уладзіміра Дубоўкі з'яўляецца верш «[[творы/уладзімір-дубоўка/уладзімір-дубоўка-о-беларусь-мая-шыпшына|О Беларусь, мая шыпшына]]» (1925). Ён прасякнуты верай у нязломнасць народнага духу, упэўненасцю ў перамозе над усім варожым. Верш пабудаваны на проціпастаўленнях, кантрастах. З аднаго боку, у ім прысутнічаюць рэвалюцыйна-рамантычныя вобразы, традыцыйныя для літаратуры 20-х гадоў (праменне яснае, радасць, Камуна Свету), а з другога — песімістычныя, змрочныя фарбы (вецер дзікі, варожасць шляху, перашкоды). Тут, быццам, і жахліва-цяжкае прадказанне [[творы/іншае/сучасная-літаратура-беларусі/тэма-чарнобыля-ў-беларускай-паэзіі|Чарнобыля]], і вера ў паратунак. Аднак, нягледзячы на кантрастнасць вобразаў і фарбаў, верш гучыць аптымістычна:
  
творы/уладзімір-дубоўка/лірыка-уладзіміра-дубоўкі.1755964426.txt.gz · Апошнія змены: 2025/08/23 15:53 — vedybeadmin

Donate Powered by PHP Valid HTML5 Valid CSS Driven by DokuWiki