~~META:
title = Рыгор Ігнаценка — Чырвоныя гронкі рабіны
&keywords = ягады, лёня, рабіну, рабіны, снегіры, настаўніца, школы, хлопчыкі, ганна, дзяўбуць, паўлаўна, сцёпам, схавалі, вучні
&abstract = Чытаць апавяданне Рыгора Ігнаценкі "Чырвоныя гронкі рабіны"
&iftrue = nan
~~

====== Рыгор Ігнаценка — Чырвоныя гронкі рабіны ======
На бярозе каля школы вісіць кармушка. Разам з настаўніцай вучні назіраюць, як жаўтагрудыя сініцы з вераб’ямі дзяўбуць хлебныя крошкі.\\
– Ганна Паўлаўна, – пытае Лёня, – чаму снегіроў няма?\\
Настаўніца адказала:\\
– Яны хлеба не ядуць. Снегіры любяць ягады: бузіну, рабіну, крушыну.\\
Рабіну! Тут толькі Лёня ўспомніў пра ягады, якія яны схавалі са Сцёпам.\\
Пагодлівым асеннім ранкам хлопчыкі гулялі па лесе. На светлай прагалінцы нарвалі рабіны. Пакаштавалі, а яна горкая, у рот не ўзяць. Хлопчыкі схавалі ягады пад дрэвам, накрылі зялёным мохам, спадзеючыся забраць зімой, калі яны перамерзнуць.\\
У той жа дзень пасля заняткаў сябрукі на лыжах паехалі ў лес. Яны адшукалі дрэва, пад якім былі схаваны ягады рабіны, і пачалі капаць снег.\\
– Ура! Цэлая! – усклікнуў Лёня і пакаштаваў. Ягады былі смачныя, салодкія. Хлопчыкі забралі іх і памчаліся дахаты. Дома павязалі рабіну ў невялікія пучкі і павесілі на гарышчы. А некалькі чырвоных гронак занеслі на кармушку.\\
Назаўтра Лёня са Сцёпам першыя прыбеглі ў школу. Глядзяць – снегіры на кармушцы. Сядзяць і паважна дзяўбуць ягады рабіны.\\
Падыходзілі вучні і з цікавасцю глядзелі на чырванагрудых гасцей.\\
Са школы выйшла настаўніца.\\
– Ганна Паўлаўна, снегіры! – закрычалі дзеці.\\
– Хочаце іх кожную зіму бачыць? – спытала настаўніца.\\
– Хочам.\\
– Тады давайце вясной шмат сваіх рабінак пасадзім каля школы.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[творы/рыгор-ігнаценка/рыгор-ігнаценка-дупляначка]]
  * [[творы/рыгор-ігнаценка/рыгор-ігнаценка-ганарлівая-птушка]]
  * [[творы/рыгор-ігнаценка/рыгор-ігнаценка-грыбнік]]
  * [[творы/рыгор-ігнаценка/рыгор-ігнаценка-вясна-ідзе]]
  * [[творы/рыгор-ігнаценка/рыгор-ігнаценка-ягады-пад-снегам]]