~~META:
title = Рыгор Ігнаценка — Каму холадна, каму душна
&keywords = дзед, міша, дзядуля, паветера
&abstract = Чытаць апавяданне Рыгора Ігнаценкі "Каму холадна, каму душна"
&iftrue = nan
~~

====== Рыгор Ігнаценка — Каму холадна, каму душна ======
Дзед Яўсей паснедаў, абуў абшытыя кажушынай валёнкі, апрануўся і пачаў шукаць сякеру.\\
– Ты куды, дзядуля, пойдзеш?\\
– На азярко. Прасяку некалькі палонак, каб лягчэй дыхалася рыбе. Каму холадна, каму душна. Цяжка ёй цяпер пад лёдам, можа задыхнуцца без паветра. Не будзе куды нам з табою ўлетку хадзіць з вудамі.\\
– Вазьмі мяне, – папрасіў Міша.\\
– Ну што ж, калі не лянуешся, збірайся, – згадзіўся дзед.\\
Міша таксама цёпла апрануўся, і яны пайшлі за вёску, дзе было азярко. Здалёк блішчаў лёд, на дрэвах, на кустах іскрынкамі мігацеў пушысты іней.\\
Дзед распрануўся, папляваў на далоні і ўзяўся за працу.\\
«Х-хы, х-хы, х-хы!» – моцна выдыхае дзед. Белая пара клубком валіць з рота, а ён усё сячэ ды сячэ крохкі лёд.\\
Лёд тоўсты, да вады далёка. Але вось паказалася цёмная плямка. Дзед секануў яшчэ, і з-пад лёду фантанчыкам ударыла вада. Дзед ачысціў палонку ад лёду, і з вады вытыркнуліся маленькія галоўкі.\\
– Дзядуля, глянь, колькі рыбак! – крыкнуў Міша.\\
– Пачулі, адкуль паветра пайшло. Дыхайце, дыхайце, – радуецца дзед Яўсей.\\
Міша прайшоў па лёдзе далей і пазнаў тое месца, дзе яны ўлетку лавілі рыбу. Ён крыкнуў:\\
– Дзядуля, ідзі тут прасячы палонку. Няхай і нашы рыбкі дыхаюць свежым паветрам.\\
– Прасячом і тут, і там, і там, – сказаў дзед.\\
– Я хачу сам памагчы нашым рыбкам, дай мне, дзядуля, сякеру, – папрасіў Міша.\\
– Цяжкая яна для цябе. Але на, паспрабуй. Міша папляваў на рукі, як дзядуля, надзеў рукавічкі, і хутка пачуліся ўдары вострай сякеры па звонкім лёдзе.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[ibdc.ped>жыццё-ў-вадаёме]]
  * [[ibdc.ped>стронга]]
  * [[творы/віталь-вольскі/віталь-вольскі-як-зімуюць-рыбы]]
  * [[ibdc.ped>незвычайная-рыба]]
  * [[ibdc.ped>важкі-промысел]]