Пасадзіў калісьці на світанку
Яблыньку малую каля ганку.
– Хай расце.
Працаваць мне хмара памагала –
Клапатліва глебу палівала.
– Хай расце.
Я і сонца ў зімнюю часінку
Сагравалі кволую сцяблінку.
– Хай расце.
Хутка я з кватэры пераеду.
А ўраджай знімаць майму суседу.
– Хай расце.
Пэўна, недзе ля другога дому
Садзіць дрэўца друг мой незнаёмы…
– Хай расце.