Гэта старая версія дакумента!

Пятрусь Броўка — Красаванне

Ёсць прыгажосць у ранку праменным,

ёсць і ў змярканні,

Толькі нічога не знаю прыгожай,

як час красавання.

Як разліюцца белыя вішні,

а слівы, а бэры,

А буйныя ружы, а мак легкакрылы,

а сціплы той верас,

А гляньце, як тварам сваім ганарыцца

сланечнік высокі…

Чакайце, прыгледзьцеся,

вось-вось успыхнуць дзявочыя шчокі.

Глядзіце, вакол вас бушуе і пеніць

ад краю да краю.

Мільёны гадоў – для планеты юнацтва,

зямля маладая!

I мы маладыя, і думак узлёты,

і радасць кахання.

Нічога, нічога найлепшага ў свеце,

як час красавання!

Падобныя старонкі