Адрозненні

Тут паказаны адрозненні паміж двума версіямі гэтай старонкі.

--- творы:пятрусь-броўка:асноўныя-матывы-вобразы-і-мастацкія-асаб [2025/08/23 15:43] – vedybeadmin
+++ творы:пятрусь-броўка:асноўныя-матывы-вобразы-і-мастацкія-асаб [2025/08/23 15:53] (бягучы) – vedybeadmin
@@ Радок 21: / Радок 21: @@
 Пафас творчасці паэта вызначае тэма працы, размах аднаўленчага будаўніцтва (вершы "Каваль", "Архітэктар", "[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-бондар|Бондар]]", паэма "[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-хлеб|Хлеб]]").\\
-"[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-не-буду-я-стаяць-на-разда|Не буду я стаяць на раздарожжы]], вачамі сумнымі глядзець удалячынь", — гэта катэгарычная заява яго [[slounik>вобраз-лірычнага-героя|лірычнага героя]] шмат у чым вызначае і сутнасць паэзіі П. Броўкі. У ёй пераважае адно пачуццё — аптымізм. Акрамя паэзіі ваеннага перыяду, у якой гучаць трывожныя і трагічныя ноты, а вершы сапраўды напісаны голасам сыноўняга сэрца, у яго творчасці няма змрочных фарбаў. Сёння мы ведаем, што час, у які выпала нарадзіцца і жыць паэту, не мог быць падставай для падобнага бязмежнага аптымізму. Магчыма, матывам яго стала бязмежная ўдзячнасць П. Броўкі за ўсё, чаго дасягнуў у жыцці. Нарадзіўся ён у 1905 г. у мнагадзетнай сям'і, у якой кавалак хлеба быў святам:
+"[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-не-буду-я-стаяць-на-разда|Не буду я стаяць на раздарожжы]], вачамі сумнымі глядзець удалячынь", — гэта катэгарычная заява яго [[слоўнік/вобраз-лірычнага-героя|лірычнага героя]] шмат у чым вызначае і сутнасць паэзіі П. Броўкі. У ёй пераважае адно пачуццё — аптымізм. Акрамя паэзіі ваеннага перыяду, у якой гучаць трывожныя і трагічныя ноты, а вершы сапраўды напісаны голасам сыноўняга сэрца, у яго творчасці няма змрочных фарбаў. Сёння мы ведаем, што час, у які выпала нарадзіцца і жыць паэту, не мог быць падставай для падобнага бязмежнага аптымізму. Магчыма, матывам яго стала бязмежная ўдзячнасць П. Броўкі за ўсё, чаго дасягнуў у жыцці. Нарадзіўся ён у 1905 г. у мнагадзетнай сям'і, у якой кавалак хлеба быў святам:
 Дзяцінства незабыўны час!\\
@@ Радок 46: / Радок 46: @@
 I кацяцца голавы катаў у лозы.
-Пра партызана складаюць легенды, а па беларускай зямлі "пайшла пагалоска": зноў з'явіўся Кастусь Каліноўскі. "Сілай магутны, душою агністы", ён наводзіць жах на ворагаў, яго кулі даганяюць варожую варту за сотні кіламетраў і вызваляюць дзяўчат з палону. Назвай твора, параўнаннем звычайнага сялянскага хлопца з правадыром паўстання 186З г., фальклорнымі [[slounik>рэмінісцэнцыя|рэмінісцэнцыямі]] паэт сцвярджае думку, што ў самы крытычны для Радзімы час патрэбна незвычайная сіла і любоў да народа, роўная сіле і любові Каліноўскага.\\
+Пра партызана складаюць легенды, а па беларускай зямлі "пайшла пагалоска": зноў з'явіўся Кастусь Каліноўскі. "Сілай магутны, душою агністы", ён наводзіць жах на ворагаў, яго кулі даганяюць варожую варту за сотні кіламетраў і вызваляюць дзяўчат з палону. Назвай твора, параўнаннем звычайнага сялянскага хлопца з правадыром паўстання 186З г., фальклорнымі [[слоўнік/рэмінісцэнцыя|рэмінісцэнцыямі]] паэт сцвярджае думку, што ў самы крытычны для Радзімы час патрэбна незвычайная сіла і любоў да народа, роўная сіле і любові Каліноўскага.\\
 Ідэя верша "[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-родныя-словы|Родныя словы]]" сфармулявана ў радках, што сталі крылатымі:
@@ Радок 53: / Радок 53: @@
 Выдатную і пераканаўчую форму выяўлення думкі, што мова — душа народа, што творца мовы — народ, абраў паэт: ён слухае "гаваркія" родныя словы: "Як многа гавораць мне назвы такія..." А назвы родныя роднай зямлі гавораць пра галоўнае: "што продкі любілі спакойную працу", што "трываць не хацелі абразы і слёз".\\
-Узорам філасофскай лірыкі ў творчасці П.Броўкі з'яўляецца верш "[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-як-ліст-дубовы|Як ліст дубовы...]]". Мастацкая вартасць гэтага дасканалага твора вызначаецца [[slounik>асацыятыўнасць|асацыятыўнасцю]] выяўленай у ім думкі: чалавек павінен несці свой крыж да канца, павінен трымацца за жыццё, "як за галлё дубовы ліст". Няхай "мятлюга грае і злосны шчэрыцца мароз", чалавек павінен ісці, павінен усведамляць сваё жыццё як дар і найвялікшую каштоўнасць, адмаўляцца ад якой — неадпушчальны грэх. Асацыятыўнасць, трапнае параўнанне прагі і волі да жыцця з дубовым лістком, метафарычнасць дазваляюць паэту пазбегнуць уласцівай яго творчасці публіцыстычнасці і пафаснасці. У апошняй страфе яшчэ адна філасофская думка пра пераемнасць пакаленняў, повязь паміж пакаленнямі як умову вечнасці жыцця.\\
+Узорам філасофскай лірыкі ў творчасці П.Броўкі з'яўляецца верш "[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-як-ліст-дубовы|Як ліст дубовы...]]". Мастацкая вартасць гэтага дасканалага твора вызначаецца [[слоўнік/асацыятыўнасць|асацыятыўнасцю]] выяўленай у ім думкі: чалавек павінен несці свой крыж да канца, павінен трымацца за жыццё, "як за галлё дубовы ліст". Няхай "мятлюга грае і злосны шчэрыцца мароз", чалавек павінен ісці, павінен усведамляць сваё жыццё як дар і найвялікшую каштоўнасць, адмаўляцца ад якой — неадпушчальны грэх. Асацыятыўнасць, трапнае параўнанне прагі і волі да жыцця з дубовым лістком, метафарычнасць дазваляюць паэту пазбегнуць уласцівай яго творчасці публіцыстычнасці і пафаснасці. У апошняй страфе яшчэ адна філасофская думка пра пераемнасць пакаленняў, повязь паміж пакаленнямі як умову вечнасці жыцця.\\
 Мудрыя сцвярджаюць: тое, што схаваў, — прапала, што аддаў, — тваё. Такая галоўная думка верша "[[творы/пятрусь-броўка/пятрусь-броўка-ты-шчодры-будзь-хтось-не-|Ты шчодры будзь!]]". Лірычны герой гэтага верша, як і верша "Сляды", — чалавек мудры, сталы, сумленны і вопытны. Мудрасць і свой вопыт лірычны герой верша "Сляды" дакляруе маладым:
@@ Радок 80: / Радок 80: @@
 ===== Падобныя старонкі =====
-  * [[slounik>грамадзянская-лірыка]]
+  * [[слоўнік/грамадзянская-лірыка]]
-  * [[slounik>інтымная-лірыка]]
+  * [[слоўнік/інтымная-лірыка]]
-  * [[slounik>лірыка]]
+  * [[слоўнік/лірыка]]
   * [[творы/адам-гурыновіч/адам-гурыновіч-лірыка]]
   * [[творы/максім-багдановіч/патрыятычная-лірыка-максіма-багдановіча]]