Як соладка спіцца
У роднай хаце,
Калі пасцель табе
Слала маці.

Як хораша ранкам
Прачынацца,
Калі да сняданка
Будзіць маці.

Як рупна сонца
З паўдня прыпякае,
Нада мной узнятае
Матчынымі рукамі.

Ператомлена ўздрыгваюць
Рукі маці:
Як кара, шчасце
Неба трымаць ім!

На крокі твае,
Як на песню,
Галаву ўзнімаю.
Пакуль іх чую,
Мне жыць не страшна,
Мама.

1977

• праца-тваіх-рук
• ніна-мацяш/творчасць-ніны-мацяш
• янка-сіпакоў/янка-сіпакоў-твае-рукі
• аляксей-пысін/аляксей-пысін-рукі-бацькі
• ніна-мацяш/ніна-мацяш-бязладная-размова