~~META:
title = Ніна Мацяш — За соснамі – мора
&keywords = мора, дзень, зманьвай, неба, гукай, хвалю, чалавека, хваля, залаты, ключ
&abstract = Чытаць верш Ніны Мацяш "За соснамі – мора"
&iftrue = nan
~~

====== Ніна Мацяш — За соснамі – мора ======
//Пляменніку Руслану//

\\
**І**

Упарта, пругка

сэрца мора б’ецца.

У памяць – хвалю шызую – ступі:\\
Разгубленасці ўзрост мінуў, здаецца –\\
Трывогам месца саступіў.\\
\\
У цяглых сосен праз гушчэўе веек\\
Глядзіць сцярожка неба сінізна.\\
О, боязь за другога чалавека!..\\
Адна ты робіш чалавека з нас.\\
\\
Адна ты нешта ў гэтым свеце значыш.\\
На поўдні зноў хмурына усплыла...\\
На золку чайкі, як жанчыны, плачуць,\\
Страсаюць цішу з белага крыла.\\


**II**

Дзень натхнёна вяслуе пунсовым вяслом,\\
Выплываючы з мора.\\
Колькі вас, для каго сёння не прынясло\\
(Як і ўчора)\\
Ані ўзнёслых мінут, ні жывучай тугі,\\
Ні хвіліны жадання\\
Нескарона рассунуць

(хоць на крок)

берагі

Свайго існавання...\\
След на ўбітым пяску ўвачавідкі зацёк\\
Каляроваю пенай.\\
Акунаюцца целы ў хвалі

(лёсы ў быццё)

Раўнадушна і лена.\\
\\
З сытай зморай гайдаюцца на ружовай вадзе.\\
І спрасонак\\
Ледзьве-ледзь адзначаюць: плыве міма дзень\\
На вёслах пунсовых.\\


**III**

«Табе лягчэй: ты ўжо змірылася».\\
...Ківаю галавою згодна,\\
Сачу, як цвёрда і лагодна\\
Выводзіць мора штось кірыліцай.\\
\\
Такое мернае, пакорнае\\
Сваім дыханнем галубіным.\\
...Трагічным знакам бур глыбінных –\\
Палоска

на ўзбярэжжы

чорная.

**IV**

Хваля доўга вагалася ў незнаёмых глыбінях,\\
Прымервалася, выбірала,\\
Нарэшце –\\
Спружыніста ўскочыла,\\
Рассмяялася белазуба,\\
Падалася ўсім целам –\\
І вось\\
Пасяродку ўтравелага лета,\\
Як суніцы,\\
Зоры збіраю, –\\
Так ускінула хваля крутая мяне.\\
Упіваюся сілай сваёй нечаканай,\\
Халадзею ад думкі,\\
Што гэта ўсяго на імгненне.\\
Я падоўжу ўладу над часам! –\\
Я замкну чароўную хвалю,\\
Абгараджу, прыпыню!\\
\\
...Ні прасторы галавакружнай,\\
Ні зор.\\
Смяецца над загародкамі\\
Стыхія.\\


**V**

На ўзморы туман беспрасветна-густы,\\
Аж сонцу на неба не ўзбіцца.\\
Замкнёны рашуча на ключ залаты\\
Чаканні, каторым не збыцца.\\
І кінуты ключ залаты у ваду,\\
У горкую продань марскую.\\
І зманьвай не зманьвай цяпер –

не прыйду,

Гукай не гукай –

не пачую...

**VI\\
**

Не да мора прыбеглі сосны –\\
З мора выбеглі свет паглядзець.\\
У трывозе за лёс людзей\\
Зелянеюць яны

і сохнуць.

**VII**

Хвалюецца салёная разлога,\\
Дзень, як бурштын, хаваючы на дне.\\
Усё ўспамінам стане,

і дарогу

Перамяце, засыпле ранні снег.\\
\\
А ўдома загудзе на ветры голле,\\
У волкай цемры цяжка зашуміць –\\
І уваскрэсне,\\
І падкоціцца да горла:\\
Стрывожанае мора,\\
Дзюны.\\
Мы...\\
\\
11-18.07.1975\\
Дубулты\\
\\


Крыніца: Мацяш Н. Паміж усмешкай і слязой: вершы і паэмы 1962-1992. – Мн.: Маст. літ., 1993. – 301 с.

 


===== Падобныя старонкі =====
  * [[ibdc.ped>партрэт-сонца-і-мора]]
  * [[творы/віталь-вольскі/віталь-вольскі-беларускае-мора]]
  * [[ibdc.ped>мора-герадота]]
  * [[творы/эрнэст-хэмінгуэй/эрнэст-хэмінгуэй-стары-і-мора]]
  * [[творы/цётка-алаіза-пашкевіч/цётка-мора]]