Гэта старая версія дакумента!

Ніна Мацяш — Восень

Ізноў сумую па буслах,
Нібы па родным чалавеку.
Іх восень ціха адвязла
На рыжым чоўне дзесь да грэкаў,
Ці мо ў Егіпет, ці куды, —
Далей ад дрыжыкавай слоты.

Стаяць манахамі сады
У сутанах вымаклых за плотам

Падобныя старонкі

ніна-мацяш/ніна-мацяш-дажджынка
ніна-мацяш/ніна-мацяш-запозненаю-дзікаю-ажынай
ніна-мацяш/творчасць-ніны-мацяш
ніна-мацяш/ніна-мацяш-незалежнасць
ніна-мацяш/ніна-мацяш-бязладная-размова