Вясковы ранак на пачатку чэрвеня,
З пары маленства выкліканы памяццю:
Каровы пасвяцца па роснай шэрані,
З сяліб дымкамі цягне – печы паляцца.
А росы колкія - аж бегчы хочацца,
А неба сіняе – аж перасінена…
Вясковы ранак – як маленства, сонечны,
І беларускі – як усмешка Пімена.

1973

• ніл-гілевіч/грамадзянская-і-медытатыўная-лірыка-ніла
• ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-родныя-дзеці-гдз
• ніл-гілевіч
• ніл-гілевіч/ніл-гілевіч-лодачкі
• ніл-гілевіч/матывы-і-вобразы-паэзіі-ніла-гілевіча